[b]Trybunał stwierdził wczoraj (18 listopada 2008 r.), że sytuacja prawna pracujących emerytów oraz pracowników przechodzących na emeryturę nie jest tożsama, nie można więc oczekiwać, że obie grupy będą miały świadczenia oparte na tych samych kwotach bazowych (sygn.:P 47/07)[/b].
TK orzekł więc, że [b]poddany jego kontroli przepis (art. 110 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172511]ustawy o FUS[/link]), który uzależnia prawo do przeliczenia emerytury od wskazania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne przypadającej w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, jest zgodny z konstytucją.[/b]
Orzeczenie jest odpowiedzią na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Białymstoku, przed którym zawisła sprawa Marianny G. Złożyła ona w 2006 r. w ZUS wniosek o emeryturę, ale nadal pracowała. Świadczenie zostało przyznane, a podstawę jego wymiaru obliczono z kolejnych dziesięciu lat z ostatnich 20 lat ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 129,55 proc., a wysokość emerytury – 1680,98 zł. Pani G. zawiesiła świadczenie, a po roku zrezygnowała z pracy i złożyła wniosek o ponowne przeliczenie według nowej kwoty bazowej. ZUS przeliczył ją, przyjmując jednak ten sam wskaźnik podstawy wymiaru i tę samą kwotę bazową. Emerytura zwiększyła się tylko z powodu dłuższego stażu. Marianna G. utrzymuje, że gdyby złożyła wniosek po rozwiązaniu umowy o pracę, emerytura byłaby wyższa.
Białostocki SO, do którego sprawa trafiła, ma wątpliwości, czy nie narusza konstytucji przepis, który przeliczenie świadczenia uzależnia od spełnienia dwu warunków: niepodjęcia przyznanego świadczenia oraz osiągnięcia zarobków dających wskaźnik wysokości podstawy co najmniej 130 proc. Gdyby bowiem Marianna G. nie złożyła wniosku o emeryturę w 2006 r., lecz w 2007 r., jej emerytura byłaby ustalona na podstawie aktualnej kwoty bazowej, a świadczenie wyższe o 10 proc.
TK stoi jednak na stanowisku, że osoba, która osiągnęła wiek emerytalny i wymagany okres ubezpieczenia, ale zamierza nadal pracować, musi dokonać wyboru: albo wystąpić o przyznanie emerytury i ją zawiesić, albo się wstrzymać z wnioskiem do czasu definitywnego zaprzestania pracy. W obu wypadkach ponosi jednak ryzyko: może utracić korzyści związane z prawdopodobnym wzrostem kwoty bazowej związanej z przeciętnym wynagrodzeniem albo narazić się na obniżenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury.
