[b]Tak wynika z postanowienia NSA z 25 września 2008 r ( I OZ 727/08)[/b]
[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]
WSA odrzucił skargę kasacyjną. Wezwał bowiem – po wniesieniu skargi przez pełnomocnika – do uzupełnienia braków formalnych (poprzez nadesłanie odpisów skargi). Wezwanie wysłał jednak do skarżącej, a nie do jej pełnomocnika. Ponieważ braki nie zostały uzupełnione w terminie, skargi nie uwzględnił. Pełnomocnik skarżącej wniósł na to postanowienie zażalenie, w którym twierdził, że sąd powinien do uzupełnienia braków formalnych wezwać jego, a nie skarżącą, bo to on wnosił skargę.
[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
NSA nie przyznał mu jednak racji. Zdaniem sądu pełnomocnictwo może być albo ogólne – do prowadzenia spraw przed sądami administracyjnymi, albo do prowadzenia poszczególnych spraw, albo do niektórych tylko czynności w postępowaniu. Przez pełnomocnictwo ogólne należy rozumieć umocowanie pełnomocnika do prowadzenia w imieniu mocodawcy wszelkich spraw toczących się z jego udziałem, natomiast przez pełnomocnictwo do prowadzenia poszczególnych spraw – umocowanie do prowadzenia konkretnych spraw wymienionych w jego treści.
