[b]Tak orzekł WSA w Szczecinie 23 września 2010 r. (I SA/Sz 393/10).[/b]
We wniosku o udzielenie interpretacji przepisów podatkowych spółka wskazała, że należy do międzynarodowego koncernu zajmującego się głównie sprzedażą aukcyjną skór zwierzęcych m.in. producentom ubrań. W celu finansowania rozwoju działalności w Polsce planuje zaciągnąć odpłatną pożyczkę od innego podmiotu wchodzącego w skład koncernu.
W umowie pożyczki strony ustalą, że wysokość wynagrodzenia wypłacanego udziałowcowi z tytułu udzielonej pożyczki będzie powiązana z wysokością zysku osiąganego przez spółkę. Co istotne, w umowie nie wskażą okresu kredytowania ani dokładnej daty spłaty pożyczki czy też terminu i wysokości wypłat. Pożyczka będzie tzw. zobowiązaniem podporządkowanym.
Organ podatkowy uznał, że tak określone wynagrodzenie nie ma związku z uzyskanym przychodem, a zatem nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Ponadto zaznaczył, że tego rodzaju wynagrodzenie nie ma charakteru odsetek. Spółka zakwestionowała to stanowisko. W skardze do WSA podniosła, że charakter wynagrodzenia nie ma znaczenia, bo w jej ocenie jest ono związane z uzyskanym przychodem i z chwilą wypłaty powinno być zaliczone do kosztów podatkowych.
Sąd oddalił skargę. Jego zdaniem, w świetle polskiego prawa, wynagrodzenie ustalone w sposób określony przez strony umowy pożyczki nie może być uznane za odsetki i zaliczone do kosztów podatkowych. Oczywiście, zgodnie z zasadą swobody umów, nie ma przeciwwskazań, aby stosunek cywilnoprawny mający łączyć w przyszłości strony został ukształtowany w takiej właśnie formie, jak opisana we wniosku.
