Czytaj więcej w artykule: Kontakt z dzieckiem wymusi grzywna
DOBRA OSOBISTE
Jakie są granice krytyki lekarza w skardze pacjenta?
Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie (sygnatura akt II Ca 780/10)
Stan faktyczny:
Do szpitala w Lublinie zgłosiła się pacjentka uskarżająca się na ból uda. Lekarka pełniąca dyżur po rozmowie z nią stwierdziła, że schorzenie nie jest nagłym przypadkiem wymagającym leczenia na oddziale ratunkowym. Odesłała kobietę do placówki pełniącej dyżur w ramach całodobowej opieki zdrowotnej. Niezadowolona pacjentka wezwała patrol policji do szpitala, a wizytę opisała w pismach do dyrekcji szpitala, izby lekarskiej oraz sejmiku samorządowego. Zarzuciła lekarce, że nie zbadała jej, nie przeprowadziła wywiadu środowiskowego, nie chciała się przedstawić ani wydać karty informacyjnej i że była arogancka. Przełożeni lekarki uznali niektóre zarzuty za bezzasadne. Lekarka pozwała kobietę o naruszenie dóbr osobistych.
Sąd Okręgowy orzekł:
Skarga zawierająca również nieprawdziwe fakty i krzywdzące sformułowania, wysłana do tak szerokiego grona, przekraczała ustawowe ramy prawa do wyrażania opinii i naruszała dobre imię lekarki.
Czytaj więcej w artykule: Skarga pacjentki naruszyła cześć lekarki
WYWŁASZCZENIE POD DROGĘ
Czy były właściciel nieruchomości może żądać zwrotu tej jej części, która nie została wykorzystana pod budowę drogi?
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2011 r. (sygnatura akt I OSK 388/10)
Stan faktyczny:
Gabrielę i Wiktora S. wywłaszczono z 2 ha pod budowę autostrady. Pozostałe 9 ha uznano za nienadające się do wykorzystania na dotychczasowe cele. Przejęły je Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad oraz Agencja Własności Rolnej. Małżonkom wypłacono za nie odszkodowanie, ale twierdzą oni, że wycena ziemi była zaniżona co najmniej sześciokrotnie. Wystąpili o jej zwrot.
NSA orzekł:
Część nieruchomości, przejęta podczas wywłaszczania jako nienadająca się do dotychczasowego wykorzystywania, może być zwrócona tylko wtedy, gdy zaistnieją przesłanki zwrotu wywłaszczonej części
Czytaj więcej w artykule: Utracona ziemia nie do zwrotu
PRAWO KARNE
Czy przepis zmuszający sąd do wykonania zawieszonej kary nawet, jeśli skazany przestał łamać porządek prawny, jest zgodny z konstytucją?
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 5 kwietnia 2011 r. (sygnatura akt P 6/10)
Stan faktyczny:
Józef S. był dwukrotnie skazany za jazdę rowerem w stanie nietrzeźwym. Za pierwszym razem dostał sześć miesięcy więzienia w zawieszeniu na pięć lat, za drugim – osiem miesięcy więzienia zawieszone na trzy lata. Ponieważ drugi czyn został popełniony w okresie próby, sąd z urzędu wszczął postępowanie w sprawie wykonania pierwszej kary. Na posiedzeniu sąd ustalił jednak, że skazany przestał łamać porządek prawny, podjął leczenie odwykowe i ma dobrą opinię środowiskową. Okoliczności przemawiają więc przeciwko zarządzaniu wobec niego kary więzienia. Jednak kodeks karny nie przewiduje takiej możliwości. Sąd Rejonowy zapytał więc TK, czy nie jest to sprzeczne z zasadami równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej.
TK orzekł:
Podstawy obligatoryjnego zarządzenia przez sąd wykonania kary warunkowo zawieszonej są zgodne z konstytucją
Czytaj więcej w artykule: Można surowiej karać niepoprawnego sprawcę
