Członek zarządu spółki odpowie wtedy, gdy są zaległości

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z 5 maja 2010 r., (III SA/Gl 1438/09). [/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Dyrektor izby skarbowej, powołując się na przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?n=1&id=176376&wid=328885]ordynacji podatkowe[/link]j, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie naczelnika urzędu skarbowego orzekające o odpowiedzialności podatkowej M.S. jako osoby trzeciej

za zaległości podatkowe spółki z o.o. (chodziło o dodatkowe zobowiązanie w VAT). Podatnik złożył skargę do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 51 § 1 ordynacji podatkowej zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Trzeba zatem odpowiedzieć na pytanie, czy niezapłacone w terminie płatności „dodatkowe zobowiązanie podatkowe” można traktować na równi z „podatkiem niezapłaconym w terminie płatności”, który jest zaległością podatkową?

Podatek oraz „dodatkowe zobowiązanie podatkowe” mają cechy wspólne. „Dodatkowe zobowiązanie podatkowe”, podobnie jak podatek, jest nieodpłatnym, przymusowym oraz bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym na rzecz Skarbu Państwa nakładanym na podatnika na podstawie przepisów ustawy podatkowej. Mimo to „dodatkowe zobowiązanie podatkowe” jest podatkiem tylko nominalnie.

Ma ono bowiem cechę, która nie jest cechą właściwą dla podatku w rozumieniu art. 6 ordynacji podatkowej. Tą cechą jest jego sankcyjny, represyjny charakter.

Zastosowanie sankcji jest zaś koniecznym następstwem naruszenia przez podatnika określonych przez ustawę obowiązków ewidencyjnych.

„Dodatkowe zobowiązanie podatkowe” nie jest też opłatą, gdyż nie jest świadczeniem ekwiwalentnym. Stanowi ono „niepodatkową należność budżetową”.