[b]Sąd Najwyższy w podjętej uchwale uznał, że dłużnik nie jest uczestnikiem postępowania o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko jego małżonkowi w trybie art. 787 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link] (sygn.III CZP 85/08)[/b].
[b]W sprawie, której dotyczy uchwała, chodzi o art. 787 k.p.c. w starym brzmieniu, obowiązującym wciąż w odniesieniu do długów powstałych przed 20 stycznia 2005 r[/b]. Tego dnia weszła w życie nowelizacja kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, która pociągnęła za sobą konieczność zmian przepisów k.p.c. dotyczących postępowania egzekucyjnego.
[b]Długi powstałe po tej dacie wierzyciel może egzekwować z majątku dorobkowego, tylko jeśli drugi z małżonków zgodził się na ich zaciągnięcie albo, gdy powstały w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego.[/b] Zgodnie z art. 787 § 1 k.p.c. w starym brzmieniu, jeśli tytuł wykonawczy (np. wyrok, ugoda sądowa) wydany był przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim, sąd obowiązany jest do nadania klauzuli wykonalności także przeciwko małżonkowi dłużnika, z ograniczeniem jednak jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością.
O nadanie takiej klauzuli tytułowi wykonawczemu w postaci nakazu zapłaty długu Zbigniewa S. wystąpiła przeciwko jego małżonce Ludmile S. spółka z z o.o. Asekuracja.
[b]Uzyskanie takiej klauzuli pozwala wierzycielowi ściągnąć należność przymusowo, przez komornika sądowego, także z majątku wspólnego dłużnika i jego małżonka.[/b]
