[b]Do takich wniosków doszedł Trybunał Konstytucyjny, który 5 maja rozpatrywał pytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące wysokości kar z tytułu nielegalnego użytkowania budynku. [/b]
[srodtytul]Wyższa sankcja...[/srodtytul]
Wątpliwości NSA dotyczyły przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C6F1D05696844AA24279CC8B03A46D9C?id=183262]ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane[/link], konkretnie jej art. 57 ust. 7 w zakresie, w jakim przewiduje on stawkę kary za przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części z naruszeniem art. 54 i 55 tej ustawy. Zgodnie z kwestionowanym przepisem stawka kary w takim wypadku wynosi dziesięciokrotność tej, o której mowa w art. 59f ust. 1 prawa budowlanego. Zdaniem sądu pytającego nie jest zrozumiałe, z jakich przyczyn ustawodawca uznał, że samowola użytkowa powinna być traktowana ostrzej od innego rodzaju naruszeń w procesie inwestycji budowlanej.
[srodtytul]... jest uzasadniona[/srodtytul]
Trybunał Konstytucyjny wątpliwości NSA nie podzielił. Stwierdził, że obowiązek uprzedniego zawiadomienia o zakończeniu budowy, które wymaga akceptacji właściwego organu przez niewniesienie sprzeciwu w terminie 21 dni lub uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Realizację tych powinności zapewnia sankcja w postaci kary pieniężnej w wysokości określonej w art. 57 ust. 7 zdaniu 2 w związku z art. 59f ust. 1 prawa budowlanego. Ma ona służyć ochronie doniosłych wartości wyróżnionych ze względu na interes publiczny, jak środowisko, bezpieczeństwo ludzi i mienia, zdrowie i życie ludzi, ład przestrzenny czy też poszanowanie uzasadnionych interesów osób trzecich.