Tak[b] orzekł WSA w Warszawie 28 maja 2009 r. (III SA/ Wa 230/09)[/b].
Holenderska spółka złożyła wniosek o zwrot naliczonego VAT, dołączając oryginał zaświadczenia wskazującego, że jest ona podatnikiem VAT w Holandii. Organ podatkowy wezwał ją do uzupełnienia braków formalnych, tj. doręczenia tłumaczenia przysięgłego tego zaświadczenia. Ponieważ spółka nie dostarczyła dokumentu w terminie wyznaczonym przez organ, wniosek o zwrot podatku pozostawiono bez rozpoznania.
Wydając postanowienie w tej sprawie, organ wskazał, że co prawda § 5 ust. 4 rozporządzenia ministra finansów z 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu VAT niektórym podmiotom rzeczywiście nie nakłada obowiązku dołączenia tłumaczenia przysięgłego stosownego zaświadczenia, ale merytoryczne rozpatrzenie wniosku nie jest możliwe bez posiadania wszystkich danych. Uznał, że zaświadczenie bez tłumaczenia nie może być uznane za dowód w sprawie.
Spółka wniosła skargę do WSA, wskazując, że złożyła wszystkie dokumenty wymagane przez przepisy prawa. Organ podatkowy nie miał zatem podstaw prawnych do wezwania jej do uzupełnienia braków formalnych.Warszawski WSA uchylił zaskarżone postanowienie. Zgodził się ze spółką, że rozporządzenie MF nie nakłada obowiązku przedłożenia tłumaczenia przysięgłego zaświadczenia wskazującego, że dany podmiot jest podatnikiem VAT w innym kraju, wymaga jedynie jego oryginału. Brak takiego tłumaczenia nie może być zatem uznany za brak formalny i być przesłanką pozostawienia wniosku bez rozpoznania w trybie art. 169 § 4 ordynacji podatkowej. Jest to ponadto zbyt restrykcyjny środek dla firm zagranicznych, gdyż siedmiodniowy termin może być dla nich zbyt krótki i stwarza zbyt duże trudności w realizacji prawa do zwrotu VAT. Organ powinien współpracować z podatnikiem, jeżeli wymaga dostarczenia dokumentów niewymaganych przez konkretny przepis prawa.
[ramka][b]Komentuje Aleksandra Pacowska-Brudło - menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]