[b]NSA w wyroku z 23 lipca 2009 R. (II FSK 440/08)[/b] odrzucił ją jednak. Przypomniał, że domniemanie wynikające z art. 20 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=14475DEF04715582777CD299F94E3AC4?id=80474]ustawy o PIT[/link] wpływa na reguły prowadzenia postępowania dowodowego, zwłaszcza w zakresie rozkładu ciężaru dowodu. Opodatkowanie w tym wypadku opiera się na swego rodzaju domniemaniu istnienia dochodu z nieujawnionych źródeł w sytuacji, gdy podatnik nie wyjaśni w sposób przekonujący źródeł pokrycia wydatków w kwocie przekraczającej znacznie ujawnione dochody.
Oznacza to, że [b]podatnik jest zobowiązany do wykazania źródła finansowania wydatków, co nie ogranicza się jedynie do wskazania mienia, z którego potencjalnie mógłby on pokryć wydatki poniesione w danym roku podatkowym, lecz wykazania, że faktycznie wydatki te zostały sfinansowane środkami pochodzącymi z określonych źródeł, a więc również w określony sposób[/b].
Natomiast organ podatkowy jest zobowiązany do wykazania wysokości poniesionych przez podatnika wydatków, a także umożliwienia podatnikowi wykazania źródeł ich finansowania.
[wyimek]To, czy wydatek jest realny, można ustalić po przeprowadzeniu postępowania[/wyimek]
Zdaniem NSA nie budzi wątpliwości fakt, że organy podatkowe obu instancji podjęły czynności dowodowe w celu wykazania wysokości poniesionych przez skarżącą i jej męża wydatków, a także umożliwiły skarżącej wykazanie źródeł ich sfinansowania. Czynności te nie doprowadziły do wykazania istnienia stanu faktycznego odmiennego niż przyjęty przez organy podatkowe obu instancji.
Sąd zwrócił uwagę również na to, że wbrew twierdzeniu pełnomocnika skarżącej fakt opodatkowania działalności gospodarczej w formie karty podatkowej lub ryczałtu nie jest równoznaczny z wykazaniem przychodu, z którego zostały pokryte wydatki. Tą formą opodatkowania jest obejmowana działalność gospodarcza o niższej dochodowości ze względu na rodzaj i sposób jej wykonywania (np. ograniczenie co do liczby zatrudnianych pracowników), nadto wyliczenie przychodu za okres objęty ryczałtem (bez pomniejszenia o koszty jego uzyskania) w sposób naturalny jest korzystniejsze dla podatnika.
