WSA uchylił decyzję. Stwierdził, że przedmiot sporu ogranicza się do ustalenia, czy istniały prawne podstawy określenia skarżącej odsetek za zwłokę od nieuiszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, a ponadto, czy w objętym skargą rozstrzygnięciu izby skarbowej dokonano prawidłowej oceny decyzji organu pierwszej instancji. Sąd stwierdził, że w skardze nie został sformułowany zarzut przedawnienia – jednakże powinien być on uwzględniony z urzędu.
Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Zasadnie organy podatkowe stwierdziły, że na podstawie art. 53a ordynacji podatkowej zyskały uprawnienie do orzekania w sprawie odsetek za zwłokę od nieuiszczonych zaliczek na podatek.
Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonym w przepisach prawa podatkowego.
Istotne jest zatem rozstrzygnięcie, czy zaliczka jest zobowiązaniem podatkowym. Organ odwoławczy odmówił zaliczce na podatek dochodowy przymiotu zobowiązania podatkowego. W ocenie sądu stanowisko to jest sprzeczne z uregulowaniami zawartymi w przepisach, zgodnie z którymi na podatnikach osiągających dochody ciążył obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek od uzyskanego dochodu.
[b]Odsetki za zwłokę stanowią akcesoryjne świadczenie, a ich byt uzależniony jest od istnienia świadczenia głównego, którym w rozpatrywanej sprawie była zaliczka na podatek dochodowy. Przedawnienie zobowiązania podatkowego, jakim jest zaliczka na podatek, przesądza o tym, że przedawniły się też odsetki od tego zobowiązania, bo jako świadczenie akcesoryjne tracą byt wraz z utratą bytu świadczenia głównego.[/b]
Skład orzekający nie podzielił stanowiska zaprezentowanego w odpowiedzi na skargę, że zobowiązanie z tytułu zaliczek przekształca się w zobowiązanie roczne, gdyż byt tego pierwszego zobowiązania kończy się z upływem roku podatkowego, a skoro tak, to nie może się ono przekształcić w inne zobowiązanie.
