Maciej Gutowski, Piotr Kardas: Ryzyka planu na neosędziów

Podany przez MS do publicznej wiadomości projekt ustawy o przywróceniu prawa do niezależnego i bezstronnego sądu dość odważnie opiera konstrukcję sankcji ustawowego pozbawienia skutków nominacji na założeniu braku ochrony konstytucyjnej. Wskazuje na analogię sytuacji tzw. neosędziów do przedstawionej w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 maja 2012 r. koncepcji tzw. sędziów ustawowych.

Podobieństwo sytuacji prawnej pomiędzy tzw. awansami poziomymi a powołaniami na wniosek tzw. neo-KRS polega w ocenie MS na tym, że w obu wypadkach art. 179 Konstytucji RP nie stanowił podstawy prawnej wniosku KRS i postanowienia prezydenta o powołaniu na urząd sędziego. Odwołując się do zawartego w wyroku TK stwierdzenia, że powoływanie sędziów w rozumieniu art. 179 Konstytucji RP opiera się na współpracy Prezydenta RP jako organu posiadającego bezpośredni mandat społeczny, z KRS, która ma strzec niezależności sądów i niezawisłości sędziów, a tego wymagania neo-KRS nie spełnia, uznano, że utrata przez nią tożsamości konstytucyjnej przesądza, że uchwały o przedstawieniu Prezydentowi RP wniosków o powołanie sędziego są pozbawione skutków prawnych.