Porno nie zawsze niemile widziane

Porno bowiem, „jak bicie kobiet, to jeden z efektów braku nierówności w społeczeństwie". Czy w kraju będzie dostępna tylko taka zdrożność jak arabska erotyka w hidżabach? – zastanawia się jeden z krytyków kampanii antypornograficznej.

Według socjaldemokratki Veroniki Palm zakaz porno funkcjonowałby na tych samych zasadach co porno dziecięcego. Strony internetowe z komercyjną erotyką byłyby zablokowane, tak jak teraz uniemożliwia się dostęp do stron z pornografią z udziałem dzieci.

Veronica Palm jest mamą trzech córek, które niedługo wejdą w wiek nastoletni. Mówi, że chce, by jej dzieci miały „fajny seks" i by nie były informowane przez chłopaków, którzy oglądają filmy pornograficzne, jak powinny zachowywać się dziewczyny.

Przyznaje jednak, że stworzenie legislacji przeciw eksploatacji ciał kobiet i dzieci nie będzie łatwe. „Porno bowiem stanowi cząstkę społeczeństwa, które jest nader seksistowskie".

Według Zozan Inci, szefowej organizacji dla kobiet i dziewcząt ROKS, która uczestniczy w antypornograficznej kampanii, erotyka jest wszechobecna. I nie tylko utrudnia bój o równość, ale także normalizuje znieważanie kobiet. Lawinowo rozpowszechniane normy przemysłu porno rzucają się też cieniem na zachowania młodych ludzi. Zanim dziewczyny i chłopcy osiągną dojrzałość seksualną, zdążą się wyedukować, że ciała kobiet służą jako obiekt, nad którym władzę sprawują mężczyźni. Ponadto Inci zwraca uwagę na inne szkodliwe działanie porno. Mężczyźni, którzy je konsumują, są seksualnie bardziej agresywni i bardziej skłonni do kupowania seksu. W filmach porno bowiem panuje niepodzielnie przemoc, a ich produkcja naraża aktorów na obrażenia fizyczne. Wiele kobiet angażowanych do przemysłu erotyki w okresie dorastania było obiektem przemocy seksualnej, wychowywały się też w rodzinach zastępczych. Wiele z nich sprzedaje seks.

Biorąc to wszystko pod uwagę, krajowa organizacja dla kobiet i dziewcząt ROKS chciałaby ukrócenia praktyk jednego z najbardziej lukratywnych przemysłów na świecie. Bo nie dość, że branżą porno w 96 procentach zajmują się mężczyźni i i jest ona też dla nich przeznaczona, to przedstawiony w nich obraz kobiety poniżanej przekłada się na realia. Odpowiada bowiem podporządkowaniu się kobiety mężczyźnie.

W opublikowanym manifeście ROKS wraz z organizacją lobbingową kobiet Sveriges Kvinnolobby postuluje opracowanie raportu w sprawie projektu ustawy, która byłaby wymierzona w stręczycielstwo w produkcjach porno. Aktywistki chcą też zmiany prawa w kierunku zduszenia dystrybucji niechlubnych filmów erotycznych. Domagają się, by działało ono na zasadzie wyjątku, jak to funkcjonuje w kraju w przypadku zakazu pornografii dziecięcej i reklamy alkoholu.

Pomysł walki z porno nie spotkał się bynajmniej z entuzjazmem.

Josefin Temrell z liberalnej młodzieżówki uważa, że porno przekłada się na normy panujące w społeczeństwie, ale walki z normami nie da się zwyciężyć legislacją. Ponadto kryminalizacja mogłaby obciążyć ludzi poczuciem winy za ich seksualność. Trzeba zaakceptować patrzenie i delektowanie się porno – punktuje.

Carl Emanuelsson z Feministycznej Inicjatywy z kolei zauważa, że wyznaczenie granicy między pornografią a przedstawieniem nagich ciał w sztuce może być trudne.

Podobną opinię wydaje liberał Jan Ericsson, który się powołuje na wolność wypowiedzi. Ta wolność mieści w sobie prawo tworzenia obrazów, do których należy również porno. Nie powinnyśmy moralizować, jak ludzie chcą żyć – przestrzega.