Kowal: Nie zmieniajmy toastów

Zmiany w ordynacji wyborczej i ustawy sądowe domykają plan rządzących. Na linii partia władzy (rozumiana szerzej niż tylko PiS) – prezydent pojawiło się chwilowe złagodzenie nastrojów. „III Rzeczpospolita" pozostaje jeszcze w konstytucji, ale w praktyce mamy już prawie nowy ustrój. Ci, którzy popierają obóz władzy, mają powody do picia szampana.

Jednym podoba się koniec III RP, inni chcieliby pożyć jeszcze trochę w świętym spokoju końca historii. Wszyscy jednak, którzy mają poukładane w głowie, w paru sprawach zgodzić się muszą: tak głębokich zmian nie da się łatwo odkręcić, a Polska potrzebuje też silnej opozycji, by i ona mogła wypić szampana. Wciąż jednak na odpowiedź czeka pytanie o naturę obecnej sytuacji w Polsce. Co było wynikiem błędów poprzedniej ekipy, a co elementem trendu, który objął cały polityczny Zachód? Czy obserwujemy głębokie zachwianie systemu politycznego, które pozostanie jednak bez strategicznych konsekwencji? Czy na pewno kluczem do zrozumienia sytuacji jest program 500+, a może coś, co siedzi głębiej, czyli złudzenie, jakoby nacjonalizm (nie zawsze uświadomiony w postaci stwierdzenia: „jestem nacjonalistą", ale często występujący w postaci poglądów na różne dziedziny życia, od stosunku do „obcych" począwszy) był lekiem na całe zło? A może Polska naprawdę zmierza ku rządom silnej ręki, które z czasem przejdą w autorytaryzm? Nie chodzi tylko o wykrzyczenie na wiecu ostrzeżenia przed totalitaryzmem, raczej o poważny, spokojny, świąteczny pomyślunek. Wygląda więc na to, że opozycja ma więcej do roboty i mniej czasu na szampańską zabawę w tym roku.