Czeski społecznik

Jest politykiem niezwykle ambitnym. Kiedy w Czechach podczas jego kadencji jako premiera wybory prezydenckie wygrał prawicowy kandydat, bardzo krytycznie oceniający Unię Europejską Vaclav Klaus, Spidla uznał, że jego koalicyjny rząd o zdecydowanie prospołecznej polityce powinien poddać się testowi wotum zaufania w parlamencie. Opłaciło się, bo uzyskał 101 głosów za w 200-osobowym parlamencie. Ryzykował tym bardziej, bo wkrótce odbyło się referendum w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej.

Ale ten gest nie ułatwił mu współpracy z prezydentem. Wcześniej miał kłopoty z utrzymaniem dyscypliny we własnym rządzie, usunął np. z niego ministra handlu Jirziego Rusnoka, który był jedynym ekonomistą w jego ekipie. Nie lubi określeń „stara” i „nowa” Unia Europejska, chociaż sam ich używa, ale zawsze stara się podkreślić, że dzisiaj w Brukseli wszystkie kraje członkowskie są sobie równe. Mówi biegłe po francusku i niemiecku, rozumie po polsku. Słabą stroną czeskiego komisarza jest nieznajomość języka angielskiego, który najczęściej jest używany w Unii. Ta słabość Spidli spowodowała nawet wątpliwości, czy ma wystarczające kwalifikacje do objęcia tego stanowiska. Przeważyła jednak wysoka ocena jego kwalifikacji.

Teraz przewodniczący UE Jose Manuel Barroso wierzy, że Spidla ze swoim społecznym zacięciem i przy wsparciu Słowaków pomoże Rumunom.

Był dwukrotnie żonaty, ma czworo dzieci, jego hobby to muzyka i sport. Jako człowiek niezwykle uparty odnosił kilkakrotnie sukcesy w maratonach.