Biznesmeni konsulami honorowymi

Z konsulem do czynienia miał niemal każdy z nas. Chociażby starając się o wizę na wyjazd poza Unię Europejską. Niektórzy, nie mając szczęścia w trakcie zagranicznych wojaży, kontaktowali się z nim, by pomógł im rozwiązać problemy spowodowane kradzieżą czy też utratą dokumentów.

Pomoc dla rodaków to niejedyny obowiązek takiego urzędnika. Reprezentuje on swoje państwo przed władzami kraju, w którym urzęduje, co wiąże się z licznymi spotkaniami, również na wysokim szczeblu państwowym.

Konsulami są nie tylko wyszkoleni w tym celu urzędnicy, ale również znani polscy biznesmeni. Pełnią oni funkcję tzw. konsuli honorowych. Co to znaczy?

W odróżnieniu od zawodowych – z którymi najczęściej mamy kontakt – za swoją pracę nie biorą pieniędzy. Sprawują więc funkcję honorowo – stąd nazwa.

Tego typu dyplomaci zazwyczaj są obywatelami państwa, w którym wykonują obowiązki, a z tym, które reprezentują wiążą ich korzenie lub szczególne zasługi, w tym biznesowe.

Ten ostatni czynnik oraz fakt, że bycie konsulem honorowym wiąże się z koniecznością posiadania zasobnego portfela, sprawiają, że często tę funkcję pełnią przedsiębiorcy.

[srodtytul]Brazylijski konsul spod Wawelu[/srodtytul]

Tak jest w przypadku Grzegorza Hajdarowicza, krakowskiego biznesmena, właściciela firmy Gremi, m.in. wydawcy „Przekroju” i „Sukcesu”. W czerwcu został konsulem honorowym Brazylii.

Dlaczego Brazylia? Hajdarowicz już na studiach interesował się Ameryką Łacińską, a jego żona skończyła iberystykę. Sam biznesmen, co ważne, prowadzi interesy w tym kraju, zna też portugalski.

– Mam tam 2,5 tys. ha nad brzegiem oceanu, gdzie będę realizował projekty deweloperskie – zapowiada Grzegorz Hajdarowicz. Ma się tam znaleźć miejsce dla turystów ceniących ekologiczny wypoczynek. Przedsiębiorca lubi też surfować na brazylijskim wybrzeżu.

Praca dyplomaty nie zabiera mu jeszcze dużo czasu. – Bycie konsulem honorowym to przede wszystkim funkcja reprezentacyjna. To również wsparcie dla obywateli kraju, który się reprezentuje. W Polsce nie ma wielu Brazylijczyków, więc rzadko dochodzi do sytuacji, gdy trzeba jako konsul udzielić wsparcia czy też pomocy – zaznacza biznesmen z Krakowa.

Zasięg działania jako reprezentanta interesów Brazylii obejmuje województwa małopolskie i śląskie. Mieszka tam zaledwie kilkadziesiąt osób z brazylijskim paszportem. Hajdarowicz podkreśla jednak, że ma wiele okazji do promowania w Polsce tamtejszej kultury i gospodarki.

– Kraj ma spory potencjał, dynamicznie się rozwija, co pewnie wkrótce wykorzystają również polskie firmy. Jednym z obszarów współpracy gospodarczej mógłby być eksport maszyn górniczych do brazylijskich kopalni. Ten kraj to przecież surowcowy potentat – wyjaśnia biznesmen.

Ma też wiele kontaktów w Brazylii, które chce wykorzystać dla ożywienia wymiany handlowej między naszymi krajami. Chce ożywić też kontakty kulturalne między Polakami i Brazylijczykami.

– W Polsce popularna jest na przykład capoeira. Pomagam szkołom, którego uczą tej sztuki walki w Małopolsce. Można też popularyzować naukę języka portugalskiego – wylicza Hajdarowicz.

[srodtytul]Czasem potrzeba... sporo czasu[/srodtytul]

Znacznie więcej obowiązków jako konsul ma już Grzegorz Dzik, prezes i największy akcjonariusz notowanej na giełdzie grupy Impel zajmującej się m.in. ochroną mienia i sprzątaniem. Teraz jego biznes jest wyceniany na 330 mln zł.

Oprócz zarządzania firmą mocno angażuje się w działalność społeczną. Jest m.in. prezesem Zachodniej Izby Gospodarczej, fundacji Na Ratunek Dzieciom z Chorobą Nowotworową, wspiera Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej, Przegląd Piosenki Aktorskiej oraz Festiwal Jazz nad Odrą. W natłoku tych obowiązków znajduje jeszcze czas na obowiązki dyplomaty – od dwóch lat jest konsulem honorowym Ukrainy.

Sam poprzez Impel prowadzi tam interesy. Twierdzi jednak, że nie zauważa, aby reprezentowanie Ukraińców w Polsce pomagało szczególnie w działalności jego spółki nad Dnieprem.

– Funkcja konsula honorowego zabiera wiele czasu. W moim przypadku to nie tylko kwestie reprezentacyjne, ale też wiele pracy o charakterze administracyjnym – opowiada Grzegorz Dzik. – Jako konsul założyłem w tym celu biuro w centrum Wrocławia, które ma własny personel. Ma on pomagać i służyć informacją obywatelom Ukrainy, a także zapewnić warunki pracy konsulowi zawodowemu na stałe urzędującemu w Krakowie, który odwiedza wrocławskie biuro raz w miesiącu i przyjmuje interesantów.

Działalność tego biura wrocławski biznesmen finansuje z własnej kieszeni. Jest tak również w przypadku innych konsuli honorowych. Niektórzy starają się, aby konsulat znajdował się w tym samym miejscu co siedziba kierowanej przez nich spółki. Wielu pełni funkcje dyplomatyczne poza terenem firmy.

Mogą otrzymać zwrot części wydatków poniesionych na działanie biura (wynajem, wynagrodzenie dla personelu, koszty utrzymania), ale nie zdarza się to często. Ewentualnie mogą liczyć na zwolnienia z cła przy sprowadzaniu przedmiotów potrzebnych do funkcjonowania biura. Tak czy inaczej muszą być przygotowani na spore wydatki.

[srodtytul]Jaki wpływ na biznes[/srodtytul]

Czy przedsiębiorcy odnoszą z pełnienia takich funkcji korzyści biznesowe?

– Wydaje się, że konsul honorowy nie ma bezpośrednich korzyści biznesowych z tytułu pełnionej funkcji. Mam jednak poczucie, że w przypadku zagrożeń związanych z naszą działalnością na Słowacji miałbym szansę przekazania swoich uwag bezpośrednio osobom odpowiedzialnym za to państwo – mówi Adam Góral, prezes Asseco Poland, potentata polskiej branży informatycznej, a jednocześnie konsul honorowy Słowacji.

– Wiem również, że pracownicy Ambasady Słowacji w Polsce bardzo dobrze życzą naszemu wspólnemu projektowi Asseco Central Europe (biznes z grupy Asseco na Słowacji, w Czechach i na Węgrzech) – dodaje. Przyznaje, że pełnienie dyplomatycznej funkcji nie zabiera mu wiele czasu – tylko od pięciu do dziesięciu dni w roku.

Bycie konsulem pozwala jednak na większą rozpoznawalność wśród przedstawicieli władz, co ma istotne znaczenie w niektórych krajach. Dobrym przykładem jest Ukraina.

Oprócz Grzegorza Dzika konsulem honorowym naszego wschodniego sąsiada jest Zbigniew Drzymała, prezes firmy Inter Groclin Auto notowanej na warszawskiej giełdzie.

Na Ukrainie spółka ma fabrykę w Użgorodzie, która zajmuje się tapicerką samochodową i zatrudnia ponad 1000 osób. W miejscowości Dolina (w okolicach Iwano-Frankowska) buduje kolejną i wiąże z tym krajem duże nadzieje.

Zakłady na Wschodzie ma też Jerzy Krzanowski, konsul honorowy Ukrainy rezydujący w Rzeszowie. Jest on współwłaścicielem firmy Nowy Styl z Krosna, producenta mebli biurowych, który działa również w Charkowie.

Takie biznesowe konotacje można odnaleźć w przypadku innych krajów i osób.

Maciej Formanowicz, prezes Forte, znanego producenta mebli, jest konsulem honorowym Austrii. Duża część produkcji spółki trafia właśnie do tego kraju. Jak zaznacza, bycie dyplomatą to dla niego głównie sprawa prestiżu.