Główną funkcją zarówno faktoringu, jak i forfaitingu jest finansowanie bieżącej działalności przedsiębiorstwa poprzez wykupienie jego wierzytelności przez bank lub inną wyspecjalizowaną firmę. Oba rozwiązania pomagają utrzymać płynność finansową przedsiębiorstwa i zwiększyć bezpieczeństwo obrotu.
– Różnica pomiędzy tymi formami finansowania polega na tym, że transakcje forfaitingowe są silnie powiązane z wymianą międzynarodową i dotyczą przede wszystkim wierzytelności średnio- i długoterminowych. Faktoring natomiast dotyczy wierzytelności krótkoterminowych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych – wyjaśnia Dariusz Filipek, kierownik Biura Wsparcia Sprzedaży i Faktoringu w Deutsche Bank PBC.
Faktoring polega na tym, że bank wykupuje od firmy nieprzeterminowane faktury za sprzedane towary lub usługi i od razu wypłaca jej 70–90 proc. ich wartości. Resztę należności (po pomniejszeniu ich o należne odsetki) przekazuje firmie po odzyskaniu ich od dłużników.
4,1 tys. polskich przedsiębiorstw korzystało z faktoringu na koniec 2011 roku
Występuje on w dwóch formach: z regresem lub bez regresu. W drugim przypadku bank przejmuje wierzytelności wraz z ryzykiem niewypłacalności dłużników.
