Aktualizacja: 05.04.2016 21:00 Publikacja: 05.04.2016 21:00
Foto: Fotorzepa, Darek Golik
Rozwijający się dynamicznie polski parlamentaryzm wzbogacił się o kolejną instytucję: Parlamentarny Zespół Eurorealistów, który postawił sobie za cel dokonanie oceny korzyści i kosztów naszego członkostwa w UE. Składający się z posłów Kukiz’15 i PiS zespół ma skupić się na ekonomicznych i prawnych konsekwencjach członkostwa Polski w UE. O ile odnośnie do kwestii ekonomicznych nie sformułowano jakichś jednoznacznych tez, o tyle posłanka Pawłowicz, która ma zajmować się kwestiami prawnymi raczej nie ma wątpliwości – zamierza udowodnić, a właściwie uważa już za udowodnioną tezę o szkodliwości prawa unijnego dla naszego kraju. Ponieważ nie jestem prawnikiem, toteż nie będę odnosił się do kwestii prawnych. Chciałbym natomiast przedstawić i przeanalizować kilka wskaźników, które mogą być pomocne w szacunkach korzyści i strat o charakterze ekonomicznym wynikających, czy też wiązanych, z naszym członkostwem w UE. Gdyby, czego wykluczyć nie można, zespół doszedł do wniosku, że bilans jest dla Polski niekorzystny, to trzeba by także zastanowić się nad konieczną reorientacja naszej gospodarki, powiązanej silnymi więzami z UE, z których eurorealiści być może będą chcieli Polskę uwolnić.
GUS opublikował właśnie dane na temat stanu polskiej gospodarki w II kwartale. I nie są to wcale dane bardzo optymistyczne, choć na pierwszy rzut oka mogą się takie wydawać.
Raty kredytów wyższe nawet o połowę? Choć prawdopodobieństwo takiego scenariusza nie jest dziś wysokie, nie jest on jednak niemożliwy.
Homo oeconomicus zaczął być prezentowany jako „bezduszna" i „agresywna" maszyna do kalkulowania kosztów i korzyści, działająca wedle zasady, że ekonomiczny cel, czyli maksymalizacja własnych korzyści, uświęca środki.
Nikt od 20 lat tak bardzo nie nakręcił wzrostu cen w Polsce, jak pandemia pod rękę z lekceważącą inflację Radą Polityki Pieniężnej.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Analiza skutków rządów 50 populistycznych liderów, w różnych okresach i krajach, wykazała, że ich ambitne plany kończą się nieodmiennie trwałym spowolnieniem wzrostu.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
