Rozliczamy pierwszy kwartał w szpitalach

W jakich terminach należy wypłacać wynagrodzenie za dyżury medyczne, gotowość do wykonywania świadczeń medycznych, pracę w godzinach nadliczbowych lekarzowi zatrudnionemu w podstawowym systemie czasu pracy w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym? Jak sprawdzić, czy nie doszło do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy?

– pyta czytelniczka DOBREJ FIRMY.

Stosując ustawę z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89 ze zm., dalej ustawa o ZOZ), przedstawiamy to rozliczenie. Posługujemy się trzymiesięcznym grafikiem >patrz grafik. Od stycznia do końca marca 2008 r. lekarz wypracował w sumie 607 godzin.

U lekarzy oprócz normalnej pracy mogą wystąpić dodatkowo:

- dyżury medyczne (art. 32j ustawy o ZOZ),

- gotowość do udzielania świadczeń zdrowotnych (art. 32k ustawy o ZOZ),

- zwykłe godziny nadliczbowe wynikające z akcji ratowniczych czy szczególnych potrzeb pracodawcy (art. 151

1

k.p.).

Zgodnie z ogólną zasadą w prawie pracy wynagrodzenie wypłacane jest co miesiąc. Zatem po każdym przepracowanym miesiącu lekarz powinien otrzymać je za wykonaną pracę zgodnie z art. 80 k.p. Podobnie będzie z dodatkami za dyżury (wynagradzanymi jak za godziny nadliczbowe). Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Głównego Inspektoratu Pracy z 16 kwietnia wszystkie dodatki za dyżury musisz wypłacić lekarzowi co miesiąc. Nie ma tu znaczenia, czy pełniąc go przekroczył dobową, czy tygodniową normę czasu pracy.

Dyżury medyczne oraz praca wykonywana przez lekarza w razie wezwania go do szpitala w trakcie pełnienia przez niego gotowości do udzielania świadczeń medycznych powinny zostać wynagrodzone jak godziny nadliczbowe (art. 32k ust. 4 w związku z art. 32j ust. 4 ustawy o ZOZ). Praca ta nie stanowi jednak pracy w nadgodzinach, a więc wynagrodzenie za nią wypłacamy po każdym miesiącu, przyjmując fikcję, że czas dyżuru przekroczył tygodniową normę czasu pracy.

Lekarz pracujący od 7.25 do 15 pełnił dyżur po swojej pracy w środę przez trzy godziny oraz w wolną sobotę przez 12 godzin od 7 do 19. Za dyżur w środę powinien otrzymać wynagrodzenie jak za nadgodziny dobowe, czyli normalne wynagrodzenie z dodatkiem 50 proc. wynagrodzenia, a za dyżur w sobotę za 7 godz. 35 min normalne wynagrodzenie z dodatkiem 100 proc. za przekroczenie normy tygodniowej (bez względu na to, czy norma ta została faktycznie przekroczona), a za kolejne 4 godziny 25 minut – normalne wynagrodzenie z 50-proc. dodatkiem z powodu przekroczenia dobowej normy.

Taki sposób rozliczania dotyczy także pracy wykonywanej w tzw. gotowości do udzielania świadczeń medycznych, ale tylko za godziny faktycznie przepracowane. Za godziny gotowości spędzone w domu lekarz otrzyma tylko połowę swojej stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego (art. 32k ust. 2 i 3 ustawy o ZOZ).

Inaczej natomiast będzie przy klasycznych godzinach nadliczbowych. Te dzielimy na dobowe i tygodniowe, a płacimy za nie w różnych terminach. Za dobowe co miesiąc, a za tygodniowe dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, bo dopiero wtedy jesteśmy w stanie sprawdzić, czy doszło do przekroczenia tygodniowej normy czasu pracy, która u lekarzy wynosi 37 godzin 55 minut.

W przedstawionym przykładzie co miesiąc należało zapłacić wynagrodzenie za dyżury medyczne, za gotowość do pracy oraz za nadgodziny dobowe. Na koniec kwartału natomiast trzeba sprawdzić, czy oprócz zrekompensowanych już wcześniej godzin dodatkowej pracy nie zostały jeszcze te niezrekompensowane, czyli czy nie doszło do przekroczenia normy tygodniowej.

Gdyby do obliczania przekroczenia tygodniowego przyjąć metodę preferowaną przez MPiPS, szpital nie musiałby płacić za przekroczenie normy tygodniowej. Według resortu święta przypadające w okresie rozliczeniowym powodują bowiem jedynie pomniejszenie wymiaru czasu pracy, ale nie zmniejszają normy czasu pracy. Ta w okresie rozliczeniowym od stycznia do końca marca 2008 r. będzie wyższa o 16 godzin (dwa święta: 1 stycznia Nowy Rok i 24 marca Poniedziałek Wielkanocny).

KROK 1. Liczymy nadgodziny dobowe, gotowość i dyżury

Biorąc pod uwagę podane zasady, pracę lekarza zatrudnionego tak jak w harmonogramie należy rozliczyć następująco:

1) w styczniu 2008 r.

- nadgodziny dobowe przypadające 18 stycznia – 2 godziny 25 minut – wynagrodzenie z dodatkiem 50-proc., chyba że przypadały w porze nocnej, wówczas ze 100-proc. i 20-proc. dodatkiem nocnym (kodeksowym – art. 151

8

k.p.),

- gotowość do świadczeń medycznych: 3, 9, 16, 23 i 30 stycznia – łącznie 19 godzin – 50 proc. stawki godzinowej,

- dyżur przypadający w trakcie gotowości do świadczeń medycznych: 9 i 23 stycznia – łącznie 6 godzin – wynagrodzenie jak za nadgodziny, tj. z dodatkiem 50-proc., chyba że praca ta przypadła w porze nocnej, wówczas z dodatkiem 100-proc. i 20-proc. za pracę w nocy.

2) w lutym 2008 r.

- nadgodziny dobowe z 6 lutego – 4 godziny 25 minut – wynagrodzenie z dodatkiem 50-proc. (chyba że przypadały w porze nocnej, wówczas z dodatkiem 100-proc. i 20-proc. za pracę w nocy),

- dyżur 2 i 16 lutego – łącznie 48 godzin – płatny jak za nadgodziny (tj. 7 godz. 35 min przekroczenie tygodniowe z dodatkiem 100-proc. + kolejne godziny przekroczenie dobowe z dodatkiem 50-proc. + godziny, które przypadną na porę nocną, ponownie z dodatkiem 100-proc. i 20-proc. za pracę w nocy),

- praca w dniu wolnym z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy 9 i 23 lutego, łącznie 16 godzin – wynagrodzenie w wysokości zwykłej stawki godzinowej.

3) w marcu 2008 r.

- nadgodziny dobowe przypadające 5 marca – 4 godziny 25 minut – wynagrodzenie z dodatkiem 50-proc. (chyba że przypadały w porze nocnej, wówczas z dodatkiem 100-proc. i 20-proc. za pracę w nocy),

- dyżur 8 i 29 marca – łącznie 48 godzin – płatny jak za nadgodziny (tj. 7 godzin 35 minut przekroczenie tygodniowe z dodatkiem 100-proc. + kolejne godziny przekroczenie dobowe z dodatkiem 50-proc. + godziny, które przypadną na porę nocną, ponownie z dodatkiem 100-proc. i 20-proc. za pracę w nocy).

KROK 2. Sprawdzamy przekroczenie normy tygodniowej