Obliczając należność, jaka zapłacimy notariuszowi, powinniśmy się zapoznać ze stawką podstawową (patrz ramka). Pozwoli nam wyliczyć ustawową maksymalną stawkę dla naszego przypadku. Gdy nabywamy mieszkanie na rynku wtórnym, zazwyczaj opłata notarialna wynosi tylko połowę stawki podstawowej. Pełen katalog obniżonych o połowę stawek zawiera § 6 rozporządzenia z 28 czerwca 2004 r. w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej (DzU z 2004 r. nr 148, poz. 1564 ze zm.). Warto zaznaczyć, że od 26 maja br. znalazła się w nim umowa sprzedaży lokalu mieszkalnego.
W następnej kolejności powinniśmy się zająć poszukiwaniem tańszych ofert. Wszystkie podane stawki mają bowiem charakter maksymalny, co oznacza, że możemy z notariuszami negocjować cenę za ich usługi. Ponieważ na rynku pojawia się coraz więcej kancelarii notarialnych, a branża nieruchomości przeżywa kryzys, warto wykonać kilka telefonów do biur notariuszy w tym samym mieście, pytając o obniżkę. Coraz częściej rejenci godzą się na bonifikaty, dzięki którym możemy zaoszczędzić kilkaset, a nawet kilka tysięcy złotych.
Przy transakcjach związanych z nieruchomościami trzeba się też liczyć z opłatami za założenie księgi wieczystej (jeśli jeszcze nie istnieje) oraz dokonanie do niej wpisu. Stawki te określa ustawa z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (DzU z 2005 r. nr 167, poz. 1398 ze zm.). W tym pierwszym przypadku płacimy 60 zł, w tym drugim – 200 zł. Opłaty te pobiera notariusz przy sporządzaniu aktu.
Jest jeszcze podatek od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek jego zapłaty ciąży na kupującym, a wylicza się go od wartości rynkowej nieruchomości. Dla większości transakcji mieszkaniami i domami na rynku wtórnym stawka PCC wynosi 2 proc. .
Przykład
