Istotą służebności przesyłu jest możliwość korzystania przez przedsiębiorcę (określanego przesyłowym) w oznaczonym zakresie z cudzej nieruchomości zgodnie ze specyfiką i przeznaczeniem urządzeń przesyłowych tam posadowionych.
Energia, gaz, para
Zgodnie z art. 49 § 1 kodeksu cywilnego urządzeniami przesyłowymi są urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne. Urządzenia te wchodzą w skład przedsiębiorstwa przedsiębiorcy przesyłowego i tym samym nie stanowią części składowej nieruchomości, odstępując od zasady superficies solo cedit (łac. to co jest na powierzchni przypada gruntowi).
W orzecznictwie za urządzenia przesyłowe zostały uznane m.in.: urządzenia służące do doprowadzania programów RTV, studnie, budynek wraz z instalacją energetyczną stanowiący stację trafo, która jest urządzeniem do doprowadzania prądu. Także budynek administracyjny, którego znaczną część zajmuje kotłownia i laboratorium służące do przeprowadzania bieżących analiz wody, warsztat naprawy urządzeń stacji oraz drogi, place wewnętrzne, pod którymi znajduje się sieć i instalacje z oprzyrządowaniem (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 czerwca 2006 r., I SA/Wa 2312/05, wyrok WSA w Warszawie z 10 czerwca 2005 r., I SA/Wa 643/04; wyrok Sądu Najwyższego z 3 grudnia 1998 r., II CKN 216/98, wyrok SN z 16 lutego 2005 r., IV CK 512/04).
Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika natomiast, że służebność obciąża całą nieruchomość, nie może więc obciążać ani udziału we własności, ani tylko tej części fizycznej, na której jest wykonywana (postanowienie SN z 30 czerwca 2011 r., III CSK 272/10; postanowienie SN z 9 lutego 2011 r., V CSK 218/10).
PRZYKŁAD