[b]Potwierdził to Sąd Najwyższy w niedawnym wyroku (sygn. II CSK 650/07). [/b]Uznał, że art. 24 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=179035]ustawy z 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych[/mail] gwarantujący im szczególną ochronę takiej sytuacji nie dotyczy.
W tej sprawie chodzi o nieruchomość o pow. 3,6 ha, na której znajduje się jeden z ogrodów działkowych w Łodzi. Jej wydania – z powołaniem się na art. 222 § 1 kodeksu cywilnego – domagali się od Polskiego Związku Działkowców (PZD) Emilia D. i kilku innych spadkobierców dawnych właścicieli.
Artykuł 222 k. c. upoważnia właściciela do żądania od osoby, która faktycznie włada jego nieruchomością, wydania jej, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne uprawnienie do władania, np. umowa dzierżawy czy nawet użyczenia.
Sporną nieruchomość przejął Skarb Państwa na podstawie decyzji wywłaszczeniowej z 1982 r. W 1984 r. wydano decyzję lokalizacyjną na rzecz Polskiego Związku Działkowców. W 2002 r. wydana została decyzja stwierdzająca nieważność decyzji wywłaszczeniowej z 1982 r. Taka decyzja wywiera skutki wstecz.
Sąd I instancji oddalił żądanie właścicieli. Uznał, że art. 222 § 1 k. c. nie ma tu zastosowania ze względu na art. 24 ustawy z 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych. Przepis ten stanowi, że zasadne roszczenia osoby trzeciej do nieruchomości zajętej przez rodzinny ogród działkowy podlegają zaspokojeniu wyłącznie poprzez wypłatę odszkodowania lub zapewnienie nieruchomości zamiennej.