Jest podobny jedynie do trzech złotych artefaktów, odkrytych w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Przedmioty te intrygują archeologów i historyków od lat. Puchar został odkryty podczas badań w żwirowni położonej w pobliżu Montecchio Emilia wzdłuż tarasów przylegających do rzeki Enza.
Dotychczasowe wykopaliska archeologów w tamtej okolicy pozwoliły znaleźć ślady mieszkańców z późnego neolitu i epoki brązu (IV-III tysiąclecie p.n.e), urny kremacyjne z XIV-XII w. p.n.e. i późniejsze etruskie groby. Puchar został znaleziony bez kontekstu, czyli grobowca lub budowli, z której mógłby pochodzić. Prawdopodobnie został zakopany w ziemi, częściowo zniszczony jeszcze w starożytności, a później rozbity przez pług. Przypuszczalnie jest to tylko fragment większej całości.
Archeolodzy sugerują, że być może służył jako rytualne naczynie, ale nie są w stanie tego udowodnić. „Żadne inne zabytki - dokładnie z tego samego okresu z którego pochodzi naczynie, to co mogło zostać ukryte w nim - nie zostały znalezione na wyrobisku żwiru. Jedyny ślad to informacje archiwalne o znalezieniu 13 złotych monet najwyraźniej z epoki brązu, kiedy pole w Montecchio zaorano w styczniu 1782 roku.
Niestety, monety zostały przetopione" pisze w oświadczeniu dr Filippo Maria Gambari, kurator dziedzictwa archeologicznego Emilia Romagna. Naukowcy mają nadzieję, że dalsze analizy dostarczą wskazówek odnoszących się do pochodzenia znaleziska.
— Te badania mogą zmienić ugruntowane poglądy na temat handlu w epoce brązu w Europie - powiedział dr Gambari.
