Jeżeli osoba ta przystąpi do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od prowadzonej działalności, w razie choroby będzie miała prawo do dwóch świadczeń chorobowych: do wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego wynikającego z zatrudnienia na umowę o pracę oraz do zasiłku chorobowego od prowadzonej działalności.
Zwolnienie lekarskie powinno być w takim wypadku wystawione przez lekarza dla każdego płatnika oddzielnie (na osobnych drukach ZUS ZLA), ponieważ jest dwóch różnych płatników.
Zarówno pracodawca, jak i ZUS (wypłacający zasiłki chorobowe prowadzącym działalność gospodarczą) obliczają zasiłek chorobowy tej osoby odrębnie. Pracodawca robi to na podstawie wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi za okres ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy, a ZUS na podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe (nie niższej niż 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego przez ZUS dla celów emerytalnych w każdym kwartale, a u rozpoczynających działalność nie mniej niż 30 proc. minimalnego wynagrodzenia w danym roku kalendarzowym) pomniejszonego o 13,71 proc.
Działalność gospodarcza i dodatkowe zlecenie
Osoba taka podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego tylko z jednego z tych tytułów, drugi może stanowić podstawę do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalnego i rentowego.
Ponieważ do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego może przystąpić osoba prowadząca działalność lub wykonująca umowę-zlecenie, dla której ubezpieczenie emerytalne i rentowe jest obowiązkowe, ten, dla kogo ubezpieczenie emerytalne i rentowe jest dobrowolne, nie może przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.