Najpierw informacja, później transakcja

W interesie konsumenta leży zapoznanie się z informacjami o produkcie

Publikacja: 17.05.2010 05:00

Najpierw informacja, później transakcja

Foto: Fotorzepa, Darek Golik

Zwykle konsument nie zdaje sobie sprawy, że powszednie transakcje, które zawiera prawie codziennie, mają szczególny charakter. Ich istotę reguluje nawet specjalna ustawa. W ramach sprzedaży konsumenckiej można więc nabyć telewizor, pralkę i wiertarkę na domowe potrzeby, ale też mleko, chleb i ryby. W konsumenckich umowach kupna-sprzedaży ważne jest jedno: stroną transakcji musi być zwykły Kowalski (osoba fizyczna, nie przedsiębiorca), który nabywa jakiś produkt w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością zawodową lub gospodarczą. Drugą stroną umowy musi być natomiast przedsiębiorca prowadzący działalność handlową. Sprzedaż konsumencka dotyczy tylko rzeczy ruchomych, a więc jej przedmiotem nie będzie dom, mieszkanie czy działka budowlana. Może się ona odbywać w tradycyjnym sklepie, ale też przez Internet, telefon oraz poza lokalem przedsiębiorcy, czyli np. w ramach akwizycji.

Przepisy regulujące sprzedaż konsumencką nakładają na przedsiębiorcę szeroko rozbudowany obowiązek informacyjny.

Przede wszystkim sprzedawca obowiązany jest podać do wiadomości kupującego cenę oferowanego towaru konsumpcyjnego oraz cenę jednostkową, czyli za jednostkę miary, chyba że są one takie same. Inaczej jest z towarami sprzedawanymi luzem – w ich przypadku wystarczy wyszczególnienie ceny jednostkowej. Takie same zasady powinny być stosowane w reklamie towaru.

[srodtytul]Ustne umowy[/srodtytul]

Generalnie umowy przy sprzedaży konsumenckiej mają charakter ustny. Jedynie przy sprzedaży na raty i przedpłaty, według ustalonego wzoru lub na próbę oraz gdy produkt kosztuje więcej niż 2 tys. zł, sprzedawca ma obowiązek potwierdzić na piśmie wszystkie istotne elementy umowy. Dla każdego innego towaru, oczywiście na specjalne życzenie konsumenta, sprzedawca powinien wydać pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, w którym znajdzie się oznaczenie sprzedawcy z jego adresem, datą sprzedaży, oznaczenie towaru i jego cena. Dokument taki może mieć praktyczne znaczenie, gdy dojdzie do sporu między stronami umowy. Na żądanie konsumenta sprzedający zobowiązany jest wyjaśnić mu znaczenie poszczególnych postanowień umowy. Musi też wydać kupującemu elementy związane z towarem, instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy.

[srodtytul]Jasno i zrozumiale[/srodtytul]

Wszystkie informacje i dokumenty powinny być sporządzone w języku polskim i w powszechnie zrozumiałej formie graficznej. Na żądanie konsumenta sprzedający zobowiązany jest wyjaśnić mu znaczenie poszczególnych postanowień umowy. Obowiązki informacyjne przedsiębiorcy dotyczą też przekazania klientowi zasad funkcjonowania kupowanego produktu, których poznanie jest niezbędne do prawidłowego i pełnego korzystania z niego. Musi też podać: nazwę towaru, określenie producenta (importera), znak zgodności wymagany przez odpowiednie przepisy, informację o dopuszczeniu do obrotu, ewentualną energochłonność.

Bardzo praktyczny wymiar dla konsumenta może mieć też ustawowe [b]zobowiązanie sprzedawcy do zapewnienia w miejscu sprzedaży odpowiednich warunków do sprawdzenia jakości produktu, jego kompletności oraz funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.[/b]

[ramka][b]Oświadczenie sprzedawcy[/b]

Publiczne zapewnienia sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela, że dany towar odpowiada oczekiwaniom konsumenta dotyczącym towaru tego samego rodzaju, pozwalają na przyjęcie domniemania, że jest tak rzeczywiście. Takie też znaczenie mają zapewnienia odnoszące się do właściwości towaru wyrażone w reklamie czy oznakowaniu towaru. Przyjmuje się też domniemanie, że towar konsumpcyjny jest zgodny z umową jego sprzedaży, gdy nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest używany. [/ramka]

[i]Masz pytanie, wyślij e-mail do autora [mail=j.kowalski@rp.pl]j.kowalski@rp.pl[/mail][/i]

Zwykle konsument nie zdaje sobie sprawy, że powszednie transakcje, które zawiera prawie codziennie, mają szczególny charakter. Ich istotę reguluje nawet specjalna ustawa. W ramach sprzedaży konsumenckiej można więc nabyć telewizor, pralkę i wiertarkę na domowe potrzeby, ale też mleko, chleb i ryby. W konsumenckich umowach kupna-sprzedaży ważne jest jedno: stroną transakcji musi być zwykły Kowalski (osoba fizyczna, nie przedsiębiorca), który nabywa jakiś produkt w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością zawodową lub gospodarczą. Drugą stroną umowy musi być natomiast przedsiębiorca prowadzący działalność handlową. Sprzedaż konsumencka dotyczy tylko rzeczy ruchomych, a więc jej przedmiotem nie będzie dom, mieszkanie czy działka budowlana. Może się ona odbywać w tradycyjnym sklepie, ale też przez Internet, telefon oraz poza lokalem przedsiębiorcy, czyli np. w ramach akwizycji.

Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Sądy i trybunały
Dr Tomasz Zalasiński: W Trybunale Konstytucyjnym gorzej już nie będzie
Konsumenci
TSUE wydał ważny wyrok dla frankowiczów. To pokłosie sprawy Getin Banku
Nieruchomości
Właściciele starych budynków mogą mieć problem. Wygasają ważne przepisy
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawo rodzinne
Przy rozwodzie z żoną trzeba się też rozstać z częścią krów