Chodzi o byłych mundurowych, którzy do służby wstąpili przed 1 stycznia 1999 r. i w myśl art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z FUS muszą wybrać, czy chcą pobierać emeryturę za służbę w wojsku lub policji czy z ZUS – wypracowaną na etacie, czy też z działalności gospodarczej już po przejściu w stan spoczynku. W myśl tego samego przepisu emerytowani mundurowi, którzy służbę rozpoczęli od 1 stycznia 1999 r., mogą już łączyć te świadczenia.
Precedens już jest
Sąd Najwyższy jeszcze w 2019 r. wydał korzystny dla mundurowych wyrok (z 24 stycznia 2019 r., sygn. I UK 426/17, opisaliśmy go w „Rz” „Dwie emerytury dla wojskowych”). Uznał w nim, że mundurowi sprzed 1999 r. są nierówno traktowani w stosunku do mundurowych, którzy służbę zaczęli po tej dacie.
Czytaj więcej
500 zł „na rękę” od 1 stycznia 2022 roku, awanse w ramach podwyższenia grup zaszeregowania dla funkcjonariuszy na najniższych etatach, odmrożenie funduszu nagród – to główne propozycje przedstawione przez wiceszefa MSWiA Macieja Wąsika podczas poniedziałkowego spotkania ze stroną związkową.
Podobną sprawą w środę zajął się Sąd Najwyższy, który miał odpowiedzieć na pytanie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, do którego dotarł pozew byłego mundurowego, który o świadczenie wypracowane po zakończeniu służby zgłosił się po wyroku SN z 2019 r. SA we Wrocławiu nabrał jednak wątpliwości, jak rozstrzygnąć roszczenia byłego mundurowego, gdyż dopatrzył się rozbieżności w orzecznictwie sądów apelacyjnych zajmujących się takimi sprawami.
Ostatecznie sędziowie SN zdecydowali o skierowaniu tego pytania na poszerzony skład SN, który wyda uchwałę ujednolicającą interpretację przepisów w tej sprawie.
