Tysiące fanów elektroniki

To już ósma edycja Audioriver. Jak zmienił się od 2006 r.?

Łukasz Napora:

Najkrócej mówiąc, dziś koszt jednej sceny, a mamy ich sześć, wynosi tyle ile całego festiwalu w 2006 r. Na początku wstęp był darmowy, ale po dwóch latach wprowadziliśmy bilety. Chcieliśmy podwyższyć poziom, sprowadzać więcej gwiazd. W tym roku przyjedzie Paul Kalkbrenner, odtwórca głównej roli w filmie „Berlin Calling". Występował też w czasie pierwszej edycji, ale wtedy jego honorarium było dwadzieścia razy niższe.

Zobacz galerię zdjęć

Na pięciu scenach na płockiej plaży i jednej w centrum miasta wystąpi kilkudziesięciu wykonawców. Czego nie można przegapić?

Audioriver nie ma jednej największej gwiazdy – tak zwanego typowego headlinera. Tę rolę pełni grupa świetnych artystów, w tym roku oprócz wspomnianego Paula Kalkbrennera, przyjedzie brytyjski zespół Rudimental, którego utwory „Feel The Love" czy „Not Giving In" słychać w rozgłośniach całego świata. Zagra na głównej scenie. Muzyka elektroniczna to nie tylko laptopy i syntezatory – w siedmioosobowym składzie Submotion Orchestra jest sekcja dęta, takie występy rzadko ogląda się w klubach, ze względu na brak wystarczającej przestrzeni i budżet.

Wy przenosicie dobry klub na plażę.

Czymś na kształt klubu jest namiot Circus, w którym w większości grają didżeje. Jedną z najważniejszych postaci będą Jeff Mills i Richie Hawtin, czyli absolutne legendy sceny techno. Ale zaprezentujemy też projekty mniej znane, takie jak Monoloc, który w zeszłym roku wydał dobrze przyjęty, debiutancki album. Często jest tak, że na Audioriver więcej dają z siebie mniej znani artyści, dlatego warto sprawdzać nie tylko wielkie gwiazdy. No i nie zapominajmy o muzyce dubstep, drum & bass i electro, która rządzi w innym dużym namiocie o nazwie Hybrid.

Jak udało wam się przekonać reżyserkę filmu „Girl" Kandeyce Jorden, żeby na Audioriver odbyła się światowa premiera jej dokumentu o kobietach w muzyce elektronicznej?

Działaliśmy podobnie jak zwykle, czyli po prosty wyprzedziliśmy innych (śmiech). Na co dzień żyjemy muzyką elektroniczną, więc sporo o niej wiemy. Jesteśmy fanami głównej bohaterki filmu – didżejki Sandry Collins – i podczas sprawdzania, co u niej słychać, odkryliśmy, że powstaje o niej film. Zapytaliśmy reżyserkę o możliwość projekcji, po czym okazało się, że nikt przed nami nie złożył jeszcze takiej propozycji, co więcej Kandeyce przyjedzie na festiwal i weźmie udział dyskusji po seansie.

Audioriver  już 26 lipca

Kiedy odbędzie się pokaz „Girl"?

W sobotę o 16.30. Wstęp na seans jest wolny, wystarczy pokazać bilet na koncerty lub opaskę. Warto przyjść wcześniej, może być wielu chętnych.

W tym roku wiele miejsca poświęcacie kobietom, zorganizowaliście konferencję na temat żeńskiej części sceny elektronicznej. Kto będzie reprezentował ją na Audioriver?

Tak będzie na tegorocznym Audioriver?

Jedną z najbardziej znanych przedstawicielek jest Steffi, rezydentka berlińskiego Panorama Baru. Zaprosiliśmy naszą rodaczkę Julię Marcel i Karin Park ze Szwecji, wystąpi też polska didżejka Joana, tym razem w duecie z Davidem Delgado z Kolumbii. Kobiety też wchodzą w skład zespołów, np. HVOB. Nazwa grupy to skrót od Her Voice Over Boys, czyli – w wolnym tłumaczeniu – jej głos nad chłopcami. Wokalistki występują w islandzkim zespole GusGus i w Rudimental.

Kto pana zdaniem stoi na szczycie polskiej i światowej kobiecej sceny elektronicznej?

Moim zdaniem najlepszą didżejką jest pochodząca z Polski Magda Chojnacka. Z kraju wyjechała kilkanaście lat temu. Na początku współpracowała z Richie Hawtinem, ale kilka lat temu usamodzielniła się i obecnie ma własną wytwórnię. To fantastyczna artystka, grała już na Audioriver. Bardzo popularna jest Brytyjka Maya Jane Coles i pochodząca z Rosji, była modelka Nina Kraviz - w zeszłym roku grała na warszawskim festiwalu Free Form. Mężczyźni wciąż zastanawiają się na tym, co decyduje o jej sukcesie – talent czy uroda. W Polsce ceniona jest An On Bast, która w tym roku na Audioriver wystąpi z Maciejem Fortuną, trębaczem jazzowym.