Muzyka kręgu iberyjskiego postrzegana jest często dość stereotypowo przez pryzmat folkloru andaluzyjskiego, zwłaszcza zaś – stylu flamenco. Tymczasem półwysep jest wielokulturowym tyglem, którego tradycyjna muzyka różni się bardzo pomiędzy poszczególnymi regionami i zamieszkującymi je nacjami.
Utwory pochodzącego z Toskanii, lecz wiele lat działającego w Hiszpanii Luigiego Boccheriniego (kompozytora nieco młodszego od Haydna), należą do najwcześniejszych przykładów artystycznej stylizacji muzyki hiszpańskiej, a ognisty Kwintet „Fandango" jest dla tego stylu szczególnie charakterystyczny.
Pochodzący z Kraju Basków pokoleniowy rówieśnik Chopina, Juan Arriaga, zmarł w wieku zaledwie dwudziestu lat i nie pozostawił po sobie znaczącej rozmiarami spuścizny, lecz jego utwory zdążyły dać świadectwo niepospolitego talentu – tym większą stratą była jego przedwczesna śmierć.
Twórczość Enrique Granadosa oraz przedstawicieli kolejnych generacji, do których należeli m.in. Manuel de Falla i Joaquin Turina, odzwierciedla ważki dla XIX w. nurt kultywowania stylów narodowych i poważnej kompozytorskiej refleksji na ich temat. Stosunkowo mało w Polsce znany Eduardo Toldrà (1895–1962) należał zaś do czołowych postaci muzyki katalońskiej.
Koncert ukazujący obszerną i atrakcyjną panoramę iberyjskiej kameralistyki zabrzmi w wykonaniu Cuarteto Casals z Barcelony, w towarzystwie znakomitego hiszpańskiego gitarzysty Carlesa Trepata, utworzonego w 1997 r. przez muzyków pochodzących z Madrytu, Barcelony i Chicago. Po zdobyciu pierwszych nagród na konkursach w Londynie i Hamburgu zespół szybko zdobył renomę, która zaowocowała zaproszeniami do sal tak prestiżowych jak Wigmore Hall w Londynie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, wiedeński Musikverein, Cité de la Musique w Paryżu, Concertgebouw w Amsterdamie oraz Filharmonia Berlińska; koncertuje z wielkim powodzeniem na wszystkich kontynentach.
