W tej chwili wiodącą rolę wśród stołecznych instytucji sztuki wyraźnie pełni MSN, bo Zachęta i CSW Zamek Ujazdowski po burzliwych zmianach budują obecnie na nowo programy. Jest szansa, że po ideologicznych walkach CSW i Zachęty, zorientowanych prawicowo za kadencji Piotra Bernatowicza i Janusza Janowskiego, teraz podejmą szeroki dyskurs ze sztuką współczesną. W Zamku Ujazdowskim zwiastunem nowego rozdziału był cykl „Otwieramy się!” oraz wciąż dostępny pokaz prac wideo z kolekcji CSW, „Robienie nowych światów zamiast dać spokój”. A w Zachęcie trwające wystawy „Historie potencjalne” i „Obywatele” Tomáša Rafy, prowadzącego obecnie pracownię dokumentu wideo na ASP w Warszawie. Jego filmy niezwykle celnie pokazują głębokie polityczne podziały polskiego społeczeństwa.
Ranking „Rz”
Hity
Otwarcie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
„Transformacje. Nowoczesność w III RP” – wystawa z cyklu „4xNowoczesność” w Muzeum Narodowym w Krakowie
Sztuka dawna: „Wspaniałość rokoka. Miśnieńskie figurki porcelanowe Johanna Joachima Kaendlera” na Zamku Królewskim na Wawelu i „Józef Chełmoński” w Muzeum Narodowym w Warszawie
Kity
Wystawa Ignacego Czwartosa „Polonia Uncensored/Polonia bez cenzury” w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie
Atak klimatycznych aktywistów na dwie wersje „Słoneczników” van Gogha w Londynie
Odwołanie wystawy „Rafael. Piękno renesansu” na Zamku Królewskim w Warszawie
W ogóle znamienne dla życia artystycznego w 2024 roku był wzrost znaczących wystaw sztuki współczesnej. Do bardzo ważnych prezentacji należały wystawy i poza stolicą. „Nowe pokolenie i klasycy z Kolekcji Wojciecha Fibaka” w CSW Toruń (czynna do 5 stycznia), w której szczególną wagę ma szeroka prezentacja nowego pokolenia po 1989, od Wilhelma Sasnala do Ewy Juszkiewicz i Karoliny Jabłońskiej.
Wystawa „Wojciech Fangor. American Dream” w Krupa Art Foundation we Wrocławiu była z kolei wspaniałym pokazem op-artowskiego okresu artysty z lat 60. i 70. XX w. Znaczący głos, łączący współczesność i tradycję, to także w Muzeum Narodowym w Poznaniu pokaz „Jacek Malczewski/Lech Majewski” (czynny do 25 stycznia) z serią wideoartów, w których reżyser i malarz, zainspirowany obrazami Jacka Malczewskiego, rozlicza się z historią i współczesnością i pyta o miejsce artysty.
A tuż przed końcem 2024 roku Muzeum Narodowe w Krakowie otworzyło gigantyczną wielogłosową panoramę sztuki, architektury i designu po 1989 roku „Transformacje. Nowoczesność w III RP” (czynną do 18 maja), wskazującą, że to, co wciąż nas łączy ponad podziałami, to chęć bycia nowoczesnym. To odważny projekt MNK, czwarta wystawa z serii „4xNowoczesność” – syntezy sztuki XX i XXI wieku, której autorem jest prof. Andrzej Szczerski, dyrektor MNK z zespołem.
Obraz sztuki współczesnej wzmacniały także pokazy zagraniczne, przede wszystkim wystawa „Andrzej Wróblewski 1927–1957 In the First Person” Fundacji Staraków, towarzysząca Biennale w Wenecji.
