Długa batalia na wyczerpanie. Jak wygląda ukraiński atak

– Kilkadziesiąt metrów, czasami kilkaset dziennie – mówi jeden z dowódców walczących w okolicach Bachmutu.

Ukraińskie oddziały posuwają się bardzo powoli do przodu i nie na tym odcinku frontu, na którym zaczęło się ich kontrnatarcie. Tam, w zaporoskich stepach, odbijają niewielkie skrawki terenu i od razu muszą się okopywać, by odpierać rosyjskie ataki.

Wszędzie miny

Atakujący z trudem posuwają się do przodu z powodu rosyjskich pól minowych. Rosjanie mieli ponad pół roku na zbudowanie tam i zaminowanie swoich pozycji obronnych.

Czytaj więcej

Przestępczość

Zdrajca w Radzie Najwyższej Ukrainy. Korupcyjne oblicze wojny

Gdy jedni walczą z okupantami, inni biorą łapówki, jeżdżą wypoczywać na Malediwy, a nawet handlują z Rosjanami.

– Na niektórych odcinkach frontu na 1 kilometr kwadratowy terenu przypada do 1,5 tysiąca min. W dodatku to nie są po prostu zakopane miny, ale (…) pułapki. Kilka min ustawia się jedna na drugiej. (…) Pułapki polegają na przykład na tym, że przeciwpiechotne miny wkłada się pod przeciwczołgowe. Gdy saper rozbroi i usunie przeciwczołgową, eksploduje przeciwpiechotna – opisuje walki w stepie ukraiński ekspert.

Gdy ukraińskie oddziały ruszają do ataku, wygląda to tak: opancerzony wóz saperów wystrzeliwuje na setkę metrów kabel z przymocowanymi niewielkimi ładunkami wybuchowymi. Gdy zdetonują, eksplodują też miny leżące na ziemi. W taki sposób tworzy się korytarz o szerokości kilku metrów, którym mogą ruszyć wozy bojowe z desantem na pancerzu.

Przed każdym atakiem saperzy muszą wystrzeliwać takie „rozbrajacze min”, bo nie wiadomo, gdzie i jak Rosjanie zaminowali teren. Od razu jednak ujawnia to broniącym się miejsce ataku i ściąga tam ogień artylerii. Rosyjska armia utraciła co prawda przewagę w niej, ale mimo to jej działa nadal są groźne.

W dodatku ukraińska armia ruszyła do ataku na najbardziej umocnionych odcinkach frontu. Wiadomo o tym było wcześniej, budowę umocnień widać było na zdjęciach satelitarnych. Mimo to wybrano właśnie te miejsca (przy pomocy amerykańskich wojskowych), a Ukraińcy dostali za mało sprzętu inżynieryjnego do niszczenia umocnień i utknęli.

Za to całkiem niespodziewanie udała im się seria niedużych ataków wokół Bachmutu. O ile na głównych odcinkach natarcia jedynie odepchnęli Rosjan o kilka kilometrów, o tyle w okolicach miasta, które stało się już symbolem, zaczęli ich okrążać i możliwe, że niedługo zmuszą do ucieczki. Broniący się nie zdążyli bowiem zbudować tu umocnień, a przede wszystkim zaminować terenu opanowanego pod koniec maja. Bez silnych umocnień rosyjskie wojska – mające słabą wolę walki – cofają się (a w niektórych wypadkach uciekają) i w ciągu ostatnich dni oddały dwie wioski na południe od Bachmutu, co już bezpośrednio zagraża jego otoczeniem.

Jednocześnie rosyjska armia sama ruszyła do ataku w czterech miejscach frontu, próbując odciągnąć ukraińskie rezerwy z głównych kierunków ataku.

– Kontratak jest, ale się załamał – przekonywał prezydent Władimir Putin, mimo że ukraińskie rezerwy nadal są nienaruszone i gotowe do uderzenia.

Za to ukraiński minister obrony Ołeksij Reznikow twierdzi, że „natarcie odstaje od grafiku, ale idzie zgodnie z planem”, co również nie jest prawdą. Obie strony utknęły w morderczych walkach pozycyjnych przypominających zachodni front pierwszej wojny światowej.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Reznikow o tempie kontrofensywy: To jest wojna, to nie gra komputerowa

Ukraińska kontrofensywa jest opóźniona, ale idzie zgodnie z planem - powiedział w rozmowie z CNN minister obrony Ukrainy Ołeksij Reznikow.

Gubernatorskie armie

Rosyjska armia ma jednak większe problemy niż ukraińska. Przede wszystkim z dyscypliną i morale żołnierzy. W Petersburgu poinformowano właśnie, że na froncie zginął dowódca tzw. pułku leningradzkiego – sformowanego ze zmobilizowanych nad Newą i wspieranego finansowo przez władze miasta. Płk Jewgienij Waszunin ruszył na czele swych żołnierzy na pomoc oddziałowi, który był otaczany przez Ukraińców. Dowódca sam „został odcięty od swoich żołnierzy i ciężko ranny”, po czym zmarł.

Najwyraźniej pułkownik prowadził atak i został sam, bo żołnierze uciekli. Porzucanie rannych dowódców na polu walki źle świadczy o stanie rosyjskich oddziałów.

Mimo jednak niezbyt dobrych doświadczeń z takimi oddziałami powiązanymi silnie z poszczególnymi regionami i finansowanymi przez nie (jak „pułk leningradzki”) rosyjski parlament zezwolił we wtorek na tworzenie „gubernatorskich armii”.