Każdy konflikt międzynarodowy ma swój pretekst – casus belli. Strzały do arcyksięcia w Sarajewie, zorganizowana przez CIA inwazja kubańskich uchodźców w Zatoce Świń, informacje o broni chemicznej w Iraku – wymieniać można długo. W konflikcie na polsko-białoruskiej granicy to kilka tysięcy uchodźców, których używa Łukaszenko do wywarcia presji na Polskę i całą Unię Europejską. Jaką skalę naprawdę ma ten problem?
Pokazała to światu burmistrz Monachium Verena Dietl, która zwróciła się do rządu federalnego i zapewniła, że Monachium jest gotowe do szybkiego i niebiurokratycznego przyjęcia uchodźców i uchodźczyń z pogranicza. „Unia Europejska nie może dłużej patrzeć bezczynnie na dramat tych ludzi” – napisała burmistrz i dodała, że teraz konieczna jest „decyzja i procedury podjęte przez władze wyższego szczebla”, bo przepisy nie dają miastu możliwości niezależnych działań w celu przewiezienia uchodźców.
Grupa znajdująca się po obu stronach granicy to kilka tysięcy osób, zaledwie ułamek liczby migrantów próbujących się dostać do Europy w 2015 r. Burmistrz Monachium ma rację: ich przyjęcie nie jest problemem dla dużego, zamożnego zachodniego miasta. Zarówno Łukaszence, jak i władzom Polski trudno byłoby wyjaśnić, dlaczego nie chcą się zgodzić na takie rozwiązanie, skoro uchodźcy to ich zdaniem zagrożenie. Co więc stoi na przeszkodzie?
Czytaj więcej
Plotki o otwarciu granicy Niemiec w poniedziałek mają mobilizować imigrantów do sforsowania zapory z Polską.
Po pierwsze, trzeba najpierw oficjalnego zgłoszenia takiej propozycji na poziomie dyplomatycznym. Rząd Niemiec nie spieszy się z jej przedstawieniem, nowej koalicji pod wodzą SPD jeszcze nie ma, a CDU boi się krytyki za zbytnią otwartość na migrantów. Po drugie, Polska od początku kryzysu nie chce zwrócić się o pomoc międzynarodową, sama chce pełnić rolę „przedmurza”. Po trzecie, nie po to wódz Białorusi starannie przygotował sobie narzędzie nacisku, żeby teraz dobrowolnie z niego rezygnować. Woli patrzeć, jak ludzie umierają. Także Władimir Putin, czekając, aż świat zwróci się do niego z prośbą o mediację, nie jest zainteresowany takim rozwiązaniem.
