Mirosław Żukowski: Futbol – nasza paneuropejska religia

Przy okazji mundiali i mistrzostw Europy przekonujemy się, jak wielka jest siła rażenia futbolu. Tylko jeden kontynent tej gorączce się nie poddaje – Ameryka Północna, która ma swoje sportowe święta – dla nas niezrozumiałe.

Publikacja: 06.06.2008 22:36

Dlatego też nie ma się czego wstydzić: z czystym sumieniem możemy zasiąść przed telewizorem w biało-czerwonym szaliku w poczuciu jedności z braćmi Europejczykami. Wiele nas różni, ale futbol to paneuropejska religia.

Wszyscy oczywiście kibicują swoim, mecze bywają okazją do odgrzewania historycznych animozji, lecz ostatnie mistrzostwa świata w Niemczech pokazały, że piłka może być czystą radością. Gospodarze wspominają tę imprezę jako miesięczne wakacje, byli dumni z tego, że udało się pokazać Niemcy gościnne i na luzie. A to nie jest powszechna opinia o tym kraju.

My byliśmy zaskoczeni, ponieważ Polacy, pomimo porażki naszej drużyny, kibicowali wzorowo. Oby teraz w Austrii i Szwajcarii było podobnie, choć brukowe polskie media zachowują się zgodnie ze swoją normą: psują ludzi, grają na ich najgorszych instynktach.

Holenderski trener naszej reprezentacji musiał przepraszać Niemców za głupotę "Super Expressu" – to jest nasza pierwsza porażka na mistrzostwach Europy.

Jeśli chodzi o sam futbol, to trzeba mieć nadzieję, że mistrzostwa nie staną się nędzną kopią Ligi Mistrzów i spotkań czołowych drużyn w narodowych ligach. Ale nie ma co udawać – to tam grają najlepsi futboliści świata, to tam ustalana jest hierarchia ich wartości. W narodowych barwach często występowali ostatnio zawodnicy zmęczeni codziennymi obowiązkami.

Polska gra w finałach Euro po raz pierwszy w niezbyt komfortowej sytuacji. Czekamy na sukces i jednocześnie boimy się, że jeśli Leo Beenhakker zwycięży, korupcja w lidze przestanie być palącym problemem.

Selekcjoner już powiedział, że wiąże go umowa z Michałem Listkiewiczem i wolałby nie mieć do czynienia z nowym prezesem PZPN.

Włosi zdobyli dwa lata temu mistrzostwo świata w apogeum afery korupcyjnej i potrafili się z nią rozliczyć – abolicji nie było. To dla nas dobry wzór. Na boisku dorównać im trudno, w rywalizacji prokuratorów szanse mamy chyba większe.

Dlatego też nie ma się czego wstydzić: z czystym sumieniem możemy zasiąść przed telewizorem w biało-czerwonym szaliku w poczuciu jedności z braćmi Europejczykami. Wiele nas różni, ale futbol to paneuropejska religia.

Wszyscy oczywiście kibicują swoim, mecze bywają okazją do odgrzewania historycznych animozji, lecz ostatnie mistrzostwa świata w Niemczech pokazały, że piłka może być czystą radością. Gospodarze wspominają tę imprezę jako miesięczne wakacje, byli dumni z tego, że udało się pokazać Niemcy gościnne i na luzie. A to nie jest powszechna opinia o tym kraju.

Komentarze
Joanna Ćwiek-Świdecka: Być sigmą – czemó młodzi wymyślają takie słówka?
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Kurs na gospodarczy patriotyzm i przeciw globalizacji. Pożegnanie Rafała Trzaskowskiego z liberalizmem
Komentarze
Dlaczego Mercosur jest gospodarczą i geopolityczną szansą dla Unii Europejskiej
Komentarze
Jerzy Haszczyński: Koniec Baszara Asada, wielkiego zbrodniarza. Czego początek?
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Komentarze
Idą wybory, więc Tusk i Hołownia są skazani na szorstką przyjaźń