Na pytanie zawarte w interpretacji odpowiada organ I instancji

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 24 lutego 2010 r. (sygn. I SA/Wr 1706/09).[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Małżonkowie wystąpili z wnioskiem o interpretację. W wyniku umowy sprzedaży nabyli prawo własności lokalu mieszkalnego na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej.

Następnie, na podstawie umowy dożywocia, zbyli ten lokal. Ich zdaniem przeniesienie własności lokalu w drodze umowy dożywocia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Innego zdania były jednak organy podatkowe. Sprawa znalazła swój finał w sądzie.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA stwierdził, że zaskarżona decyzja powinna być uchylona. Zapytanie o interpretację dotyczyło opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przeniesienia własności nieruchomości w następstwie umowy dożywocia.

Wyrażając własne stanowisko w sprawie, podatnik – w uzasadnieniu wniosku – wyraźnie wskazał, że art. 10 ust. 1 pkt 8 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link] nie stanowi o objęciu źródłem przychodu, zawartym w tym przepisie, zbycia nieruchomości w drodze umowy dożywocia.

Argumentem potwierdzającym postawioną tezę było stwierdzenie, że przepisy ustawy nie regulują kwestii, w jaki sposób winno się ustalać podstawę opodatkowania w przypadku zbycia nieruchomości w tej formie, odnosząc się tylko do zbycia nieruchomości w następstwie sprzedaży oraz zamiany.

We wniosku skarżący odwołał się do braku spójności pomiędzy art. 10 ust. 1 pkt 8 a dalszymi regulacjami ustawy o PIT.

Udzielając odpowiedzi na zapytanie strony skarżącej, organ pierwszej instancji był zobowiązany do objęcia interpretacją całokształtu problematyki podniesionej we wniosku, tj. nie tylko do kwalifikacji zbycia nieruchomości w następstwie umowy dożywocia do jednego ze źródeł przychodów, lecz także do wskazania sposobu ustalenia podstawy opodatkowania.