[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
WSA stwierdził, że zaskarżona decyzja powinna być uchylona. Zapytanie o interpretację dotyczyło opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przeniesienia własności nieruchomości w następstwie umowy dożywocia.
Wyrażając własne stanowisko w sprawie, podatnik – w uzasadnieniu wniosku – wyraźnie wskazał, że art. 10 ust. 1 pkt 8 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link] nie stanowi o objęciu źródłem przychodu, zawartym w tym przepisie, zbycia nieruchomości w drodze umowy dożywocia.
Argumentem potwierdzającym postawioną tezę było stwierdzenie, że przepisy ustawy nie regulują kwestii, w jaki sposób winno się ustalać podstawę opodatkowania w przypadku zbycia nieruchomości w tej formie, odnosząc się tylko do zbycia nieruchomości w następstwie sprzedaży oraz zamiany.
We wniosku skarżący odwołał się do braku spójności pomiędzy art. 10 ust. 1 pkt 8 a dalszymi regulacjami ustawy o PIT.
Udzielając odpowiedzi na zapytanie strony skarżącej, organ pierwszej instancji był zobowiązany do objęcia interpretacją całokształtu problematyki podniesionej we wniosku, tj. nie tylko do kwalifikacji zbycia nieruchomości w następstwie umowy dożywocia do jednego ze źródeł przychodów, lecz także do wskazania sposobu ustalenia podstawy opodatkowania.