Był 1972 rok, gdy tzw. Klub Rzymski, czyli międzynarodowa organizacja zrzeszająca niezależnych naukowców, biznesmenów i polityków badających sprawy publiczne, wydała książkę „Granice wzrostu”. Jej autorzy Donell H. Meadows, Dennis L. Meadows, JNrgen Randers i William W. Behrens III przeanalizowali przyszłość ludzkości biorąc pod uwagę takie czynniki jak populacja, produkcja przemysłowa, nieodnawialne zasoby naturalne Ziemi i zanieczyszczenie środowiska.
Przedstawili w swej książce 12 scenariuszy rozwoju sytuacji ludzkości – od zagłady do zrównoważonego rozwoju. Ostrzegali, że istnieją fizyczne granice wzrostu, które – gdy je zlekceważyć – przyśpieszą problemy, z jakimi współczesna ludzka cywilizacja nie będzie sobie potrafiła poradzić. Pokazywali, że zbyt niewielu potrafi patrzeć na świat w kategoriach ludzkości, za to zbyt wielu – myśli jedynie o czubku własnego nosa i własnych doraźnych interesach.