Łatwy dostęp do różnych segmentów rynku kapitałowego

Na naszym rynku klienci mają dostęp do 40 funduszy parasolowych. Każdy z nich obejmuje kilka, a nawet kilkanaście subfunduszy – w sumie jest ich ponad 300. Są wśród nich np. fundusze akcyjne, obligacyjne, pieniężne, zrównoważone, stabilnego wzrostu, inwestujące w spółki z konkretnej branży czy w akcje z danego regionu świata.

[b][link=http://rzeczpospolita.pl/pieniadze/fundparasolowe.pdf]Zobacz jaki wybór mają klienci funduszy parasolowych[/link][/b]

Podstawową zaletą funduszu parasolowego jest to, że przy przenoszeniu środków między subfunduszami nie płacimy 19-proc. podatku Belki. Danina jest odprowadzana dopiero wtedy, gdy w ogóle wycofujemy pieniądze z „parasola”; jest wówczas naliczana od zsumowanych zysków ze wszystkich subfunduszy, w jakich trzymaliśmy pieniądze.

Dzięki takiemu mechanizmowi po konwersji (przeniesieniu środków z jednego subfunduszu do innego) dalej inwestowane są wszystkie środki, niepomniejszone o podatek. Gdy zmieniamy zwykły fundusz na inny, najpierw musimy rozliczyć się z fiskusem. Korzyść jest zatem tym większa, im częściej klient zmienia subfundusze oraz im dłużej trwa inwestycja, oczywiście przy założeniu, że przynosi ona zyski.

Konwersje jednostek „pod parasolem” przeprowadzane są szybko. Pieniądze z jednego subfunduszu od razu trafiają do drugiego. Gdy przenosimy środki między funduszami, które nie są spięte „parasolem”, nawet dwa dni mogą one leżeć bezproduktywnie.

– W funduszu parasolowym środki nie są przekazywane na rachunek osobisty klienta. W wyniku jednej dyspozycji konwersji jednocześnie wykonywane są dwie operacje: umorzenie i nabycie jednostek uczestnictwa – tłumaczy Paweł Niemiec, członek zarządu KBC TFI.

[srodtytul]Korzyści dla aktywnych[/srodtytul]

Rozliczanie podatku Belki dopiero po wyjściu poza „parasol” sprawia także, że osiągnięty zysk jest pomniejszony o ewentualną wcześniejszą stratę z jakiegoś subfunduszu. W przypadku standardowych funduszy jest to niemożliwe.

Ponadto otwarcie rejestru w funduszu parasolowym powoduje automatyczne założenie subrejestrów we wszystkich subfunduszach „parasola”. Umożliwia to inwestorowi elastyczne korzystanie z dostępnych strategii i ułatwia zarządzanie oszczędnościami.

[wyimek][b]40 funduszy[/b] tyle „parasoli” jest dostępnych na naszym rynku[/wyimek]

– Dla aktywnego klienta, który często zmienia strategię inwestycyjną, fundusz parasolowy jest korzystniejszy od zwykłego funduszu. Natomiast dla osoby, która lokuje długoterminowo w jednym funduszu lub regularnie wpłaca pieniądze do kilku funduszy, nie ma znaczenia, czy jest on parasolowy, czy zwykły – podsumowuje Radosław Matys, menedżer ds. rozwoju produktów w PZU TFI.

Aby parasol był atrakcyjny, inwestor powinien mieć do wyboru wiele strategii, zróżnicowanych pod względem ryzyka oraz rodzaju inwestycji. Trzeba uzyskać dostęp do różnych segmentów rynku kapitałowego zarówno w Polsce, jak i za granicą. Tylko wtedy możliwe jest elastyczne reagowanie na zmiany sytuacji rynkowej.

[srodtytul]Na opłatach nie zaoszczędzisz[/srodtytul]

Czasami przy konwersji jednostek w ramach funduszu parasolowego pobierane są niższe opłaty manipulacyjne. Niektóre „parasole” umożliwiają dokonanie kilku bezpłatnych konwersji w ciągu roku. Częściej jednak taryfikator jest taki sam, jak przy przechodzeniu między zwykłymi funduszami. Jeżeli przenosimy pieniądze z funduszu bardziej agresywnego (tu opłaty są wyższe) do bezpieczniejszego, nie jesteśmy obciążani żadnymi kosztami. W przypadku operacji w drugą stronę pokrywamy różnicę w opłatach.

Często towarzystwa nie pobierają już opłat przy kolejnym przenoszeniu tych samych środków między funduszami. Gdy na przykład przejdziemy z subfunduszu obligacji do akcyjnego, zapłacimy 2 proc. wartości transferowanej kwoty. Potem za darmo możemy wrócić do inwestycji w obligacje. I gdy znów zdecydujemy się na fundusz akcyjny, za drugim razem za konwersję nie będziemy płacić.

Opłaty manipulacyjne w dużym stopniu zależą od dystrybutora jednostek. Na przykład nie ma ich na większości platform internetowych; dotyczy to zarówno subfunduszy wchodzących w skład „parasoli”, jak i zwykłych funduszy. Ponadto wiele towarzystw proponuje specjalne programy inwestycyjne, które pozwalają bez kosztów przenosić środki między funduszami.

[srodtytul]Pokusa zbyt częstych zmian[/srodtytul]

To, co jest zaletą „parasoli”, tzn. łatwość i korzystne rozwiązania podatkowe przy konwersji jednostek, paradoksalnie może też się stać ich wadą. Inwestor może bowiem ulec pokusie częstego przechodzenia między funduszami, tak by wykorzystywać spadek i wzrost notowań.

– Bardzo duża zmienność na rynkach, jaką obecnie obserwujemy, powoduje, że zarówno początkujący, jak i doświadczeni inwestorzy często zmieniający strategie osiągają gorsze wyniki niż ci, którzy konsekwentnie realizują obraną wcześniej politykę inwestycyjną – mówi Wojciech Brach z Departamentu Sprzedaży Detalicznej w Skarbiec TFI.

– Za wadę można też uznać to, że klient nie ma wyboru i musi poruszać się w zamkniętym środowisku strategii inwestycyjnych oferowanych w ramach jednego „parasola” – mówi Radosław Solan, prezes Copernicus Capital TFI.

Ponadto wszystkie subfundusze obsługuje to samo towarzystwo. Może mieć ono znakomite wyniki w zarządzaniu funduszami akcji, a słabe w przypadku inwestycji w obligacje lub odwrotnie. Czasami więc lepiej wybierać między produktami oferowanymi przez różne towarzystwa.

[srodtytul]Wygodna formuła[/srodtytul]

Towarzystwa funduszy inwestycyjnych chętnie tworzą fundusze parasolowe, bo jest to dla nich korzystne rozwiązanie. – Klient wybierający taki fundusz rzadko zmienia strategię, wychodząc poza „parasol”. Dlatego można przyjąć, że na dłużej zwiąże się z towarzystwem – mówi Marek Baran, rzecznik Allianz TFI.

Taka konstrukcja umożliwia też szybkie rozszerzanie oferty. Z formalnoprawnego punktu widzenia wprowadzenie kolejnych subfunduszy jest prostsze niż utworzenie nowego funduszu. Jeżeli są one wpisane do statutu funduszu parasolowego, TFI może je uruchomić w odpowiednim czasie już bez ubiegania się o zgodę nadzorcy.

Ponadto w przypadku subfunduszy obowiązują niższe wymagania kapitałowe. Zgodnie z ustawą minimalne początkowe aktywa funduszu otwartego wynoszą 4 mln zł. Natomiast aby utworzyć nowy subfundusz w ramach już funkcjonującego „parasola”, wystarczy 100 tys. zł.

Nie wszystkie rodzaje funduszy mogą być jednak oferowane w formie subfunduszy; nie mogą na przykład takie, w których opłaty przy zakupie jednostek pobierane są według innych zasad. Dlatego fundusze parasolowe i zwykłe występują w ofercie towarzystw równolegle.

[ramka][srodtytul]Sposoby na podatek Belki[/srodtytul]

[b]Fundusz parasolowy[/b] zmieniając strategię inwestycyjną, nie musimy rozliczać się z fiskusem z dotychczasowych zysków kapitałowych. Podatek Belki płacimy dopiero wtedy, gdy kończymy inwestycję i wycofujemy pieniądze z „parasola”.

[b]Ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy[/b] przy przenoszeniu środków między funduszami kapitałowymi zasada jest podobna jak w „parasolu”; klient ma do wyboru fundusze prowadzone przez towarzystwo ubezpieczeniowe lub TFI. Jest to jednak propozycja dla oszczędzających długoterminowo. Wycofanie się z inwestycji po kilku latach od zawarcia umowy często jest nieopłacalne; może się nawet zdarzyć, że klient dostanie mniej pieniędzy niż wpłacił.

[b]Podatku od zysków kapitałowych nie płacimy[/b]

gdy umarzamy jednostki uczestnictwa kupione przed wprowadzeniem tego podatku, czyli przed 1 grudnia 2001 r.

[b]Podatkiem nie są także obciążone wypłaty z ubezpieczeń na życie[/b] (bez funduszy kapitałowych). zasada ta jest wykorzystywana przy konstrukcji produktów strukturyzowanych (zyski z nich zależą od wybranych wskaźników rynkowych); często są one „opakowane” w formę ubezpieczenia na życie, co pozwala uniknąć podatku.[/ramka]