Uprawnienia budowlane nie dla inżyniera wracającego z Irlandii

– Czytałem w gazetach o akcjach zachęcających Polaków do powrotu do kraju, ale w praktyce widzę tylko utrudnienia – mówi Benedykt Bilkiewicz, inżynier budownictwa, który na początku tego roku wrócił do Polski po ponad ośmiu latach pracy w firmach budowlanych w Irlandii.

Od wiosny zabiega, by Polska Izba Inżynierów Budownictwa uznała jego irlandzkie kwalifikacje, przyznając mu uprawnienia niezbędne do pracy na samodzielnych stanowiskach w branży. Na razie bez skutku. W rezultacie od ponad pół roku nie może podjąć pracy w zawodzie. Dziś się zastanawia, czy dobrze zrobił, wracając do kraju.

[srodtytul]Irlandzki dyplom[/srodtytul]

Do powrotu do kraju skłonił go irlandzki kryzys i krach w budownictwie. Wprawdzie kolega, który wyjechał z wyspy już wcześniej, namawiał na Australię, ale przeważyły informacje z Polski; o inwestycjach w drogi i o dużym popycie na specjalistów w drogownictwie.

Wracając do kraju, Bilkiewicz był przekonany, że ze zdobytymi w Irlandii kwalifikacjami i doświadczeniem na samodzielnych stanowiskach w dużych projektach budowlanych bez większych problemów uzyska polskie uprawnienia. Tym bardziej że jego kompetencje poświadczał dyplom Chartered Engineer wydany przez irlandzką Izbę Inżynierów Budownictwa, a dodatkowym atutem była dyrektywa Parlamentu Europejskiego regulująca wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych zdobytych w innych krajach UE.

Okazało się jednak, że zdobycie polskich uprawnień dla Polaka z irlandzką praktyką nie jest takie proste. Wiosną wysłał wniosek i niezbędne dokumenty do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (PIIB). Najpierw trzeba było uzupełnić dokumentację, a potem we wrześniu zaproszono go na rozmowę w PIIB. Tam – jak wspomina – komisja kwestionowała jego doświadczenie i kompetencje; nie przekonało jej CV z kontaktami do irlandzkich pracodawców ani opis doświadczeń.

Niedawno dostał postanowienie izby, że chcąc zdobyć uprawnienia budowlane, musi albo zdać test umiejętności, albo przejść roczny staż adaptacyjny pod kierunkiem uprawnionego specjalisty. – Potraktowano mnie jak niedawnego absolwenta bez dłuższej praktyki – zżyma się Bilkiewicz, który od kilku miesięcy już nie odpowiada na ogłoszenia rekrutacyjne.

– Żadna firma budowlana w Polsce nie zatrudni mnie na samodzielne stanowisko. Wszyscy chwalą, że mam świetne CV, duże kwalifikacje, praktykę, ale pytają o uprawnienia. Bez nich mogę liczyć co najwyżej na posadę asystenta, z dużo niższym wynagrodzeniem – dodaje Bilkiewicz. Otuchy dodaje mu kolega z branży, Grzegorz Palimąka, który też długo walczył, by PIIB uznała jego kwalifikacje zawodowe zdobyte w Irlandii. I wygrał.

[srodtytul]Bez dyskryminacji[/srodtytul]

Andrzej Orczykowski, dyrektor Krajowego Biura PIIB, podkreśla w rozmowie z „Rz”, że nie dopatrzył się żadnych nieprawidłowości w postępowaniu komisji kwalifikacyjnej wobec Benedykta Bilkiewicza. Powołuje się na dokumentację komisji; jej członkowie stwierdzili, że kandydat nie zna polskiego prawa budowlanego ani kodeksu postępowania administracyjnego, a dostarczone przez niego dokumenty nie przekonują, że ma wystarczającą wiedzę do samodzielnego pełnienia funkcji technicznych. – Uznali, że w tej sytuacji najlepiej skierować kandydata na staż albo na egzamin. Nie widzę tu żadnej dyskryminacji w porównaniu z wymaganiami wobec inżynierów pracujących w Polsce. A sprawa jest jeszcze w toku – zaznacza Orczykowski.

Jak dodaje, na tle ok. 5 tysięcy inżynierów, którzy co roku przystępują do egzaminów o uprawnienia budowlane, skala wniosków z zagranicy jest niewielka. W tym roku o uznanie kwalifikacji zdobytych w innych krajach wystąpiło 24 inżynierów.