Na Zalewie Sulejowskim sprzętu pływającego nie brakuje. Zalew, utworzony w 1974 r. na Pilicy w celu zaopatrzenia Łodzi w wodę, szybko stał się popularnym akwenem turystyczno-wypoczynkowym. Pojawili się windsurfingowcy, żeglarze, kajakarze i rozmaity sprzęt wodny. Niektóre wodne pojazdy trzeba było jednak usunąć i przetransportować na strzeżony parking z powodu złamania różnego rodzaju zakazów i nakazów, porzucenia, utrudniania ruchu wodnego, zagrożenia bezpieczeństwa czy zachowania na wodzie. Z mocy przepisów zajmują się tym starostowie powiatów.

Ustawa o samorządzie powiatowym przewiduje, że rada powiatu ustala corocznie wysokość takich opłat. Uchwałę w sprawie opłat za usunięcie i przechowywanie statków lub innych obiektów pływających w 2020 r. podjęła m.in. Rada Powiatu Opoczyńskiego, w którego granicach leży Zalew Sulejowski. Wojewoda łódzki zwrócił się jednak do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o stwierdzenie nieważności tego aktu. Zarzucił, iż ustalając arbitralnie maksymalne stawki opłat, określone w corocznym obwieszczeniu ministra finansów, rada nie wykazała, z jakich powodów je przyjęła, i nie poprzedziła uchwały szczegółową kalkulacją.

Odpowiadając na zarzuty wojewody, rada wyjaśniła, że dotychczas powiat nie miał dochodu z opłat za wywożenie i przechowywanie sprzętu pływającego, a koszty rosną. Na przykład od 1 stycznia do 31 października 2019 r., gdy na strzeżony parking musiano usunąć 49 pojazdów wodnych, powiat opoczyński poniósł kilkutysięczną stratę. Określenie stawek na niższym poziomie oznaczałoby konieczność dofinansowania przez powiat kosztów usunięcia każdego obiektu pływającego, wśród nich także tego nieodebranego z parkingu. Ponieważ koszty rosną, nie można było uniknąć podwyższenia stawek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził nieważność uchwały. Zdaniem sądu, zabrakło szczegółowej kalkulacji realnych kosztów, na podstawie której będzie możliwe prawidłowe ustalenie opłat. Nie wykazano także przesłanek wyznaczenia maksymalnych stawek. Wysokość stawek określonych w obwieszczeniu ministra finansów nie może być wyłączną przesłanką ich ustalenia w uchwale rady powiatu. Wyrok jest nieprawomocny.

Sygnatura akt: II SA/Łd 213/20