Sąd Najwyższy orzekł, że prawo wierzyciela do zaspokojenia się (spłaty długu) z majątku wspólnego małżonków na podstawie art. 41 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego może zostać zrealizowane także poprzez wniesienie powództwa przeciwko małżonkowi dłużnika. Polega to na zobowiązaniu go do spełnienia świadczenia wynikającego z czynności prawnej, której stroną pozwany małżonek nie był, niezależnie od tego, czy świadczenie to objęte jest tytułem egzekucyjnym wydanym uprzednio przeciwko samemu dłużnikowi. To sedno czwartkowej uchwały Sądu Najwyższego.
Czytaj także:
Czy można pozywać za długi małżonka
Długi małżonka a rozdzielność majątkowa
Wspomniany art. 41 § 1 kodeksu rodzinnego określa podstawową zasadę odpowiedzialności majątkowej małżonków. Zgodnie z nią, jeżeli małżonek zaciągnął dług za zgodą drugiego, to wierzyciel może żądać spłaty długu także z ich majątku wspólnego (bez zgody tylko z majątku osobistego małżonka-dłużnika). Do tej pory nie była rozstrzygnięta wyraźnie kwestia, czy wierzyciel może realizować swoje prawo także poprzez wytoczenie procesu współmałżonkowi, nawet jeśli jest już wyrok przeciw małżonkowi-dłużnikowi. O rozstrzygnięcie tej kwestii zwrócił się do SN tarnowski Sąd Okręgowy.
