W 2019 roku przypada setna rocznica utworzenia GCHQ, brytyjskiej Centrali Łączności Rządowej zajmującej się wywiadem elektronicznym. W lipcu w londyńskim Muzeum Nauki otwarta została wystawa „Ściśle tajne", prezentująca liczne eksponaty związane z kryptologią, zarówno wypożyczone z GCHQ, jak i pochodzące z kolekcji własnej muzeum. W części historycznej wystawy znalazły się maszyny szyfrujące z Wielkiej Brytanii oraz krajów sojuszniczych, a także maszyny przechwycone od nazistowskich Niemiec.
Wśród nich wyróżnia się jeden eksponat – to Enigma Double, czyli replika maszyny zbudowanej przez polskich kryptoanalityków we Francji w czasie II wojny światowej, która na potrzeby wystawy została wypożyczona z Instytutu Piłsudskiego w Londynie. Dlaczego na brytyjskiej wystawie poświęconej setnej rocznicy utworzenia brytyjskiej instytucji znalazła się polska replika niemieckiej maszyny szyfrującej? Ponieważ trudno sobie wyobrazić, aby bez pomocy udzielonej Brytyjczykom przez Polaków Alan Turing i jego koledzy z Bletchley Park mogli znaleźć rozwiązanie tajemnicy Enigmy, która weszła do służby wraz z początkiem bitwy o Anglię.
W lipcu minęło 80 lat od pewnego niezwykłego spotkania pod Warszawą. W 1939 roku przyjechali tam kryptoanalitycy z Polski, Francji i Wielkiej Brytanii, aby porozmawiać o Enigmie i działaniach, jakie podejmowali w celu rozwiązania jej zagadki. Brytyjscy kryptoanalitycy złamali kod komercyjnej wersji Enigmy w czasie wojny domowej w Hiszpanii, ale nie byli w stanie złamać wersji wojskowej, z której korzystało wojsko niemieckie.
Polska obrała drogę różniącą się od drogi sojuszników: w przekonaniu, że kryptoanaliza elektromechaniczna to zadanie dla matematyków, zatrudniła Mariana Rajewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego. Ta trójka dokonała nadzwyczajnego przełomu, łamiąc wojskową wersję Enigmy wyłącznie przy pomocy kryptoanalizy i projektując bombę, pierwsze w historii urządzenie do kryptoanalizy elektromechanicznej, aczkolwiek jej znaczenie zmalało, gdy Niemcy zabezpieczyli Enigmę w jeszcze większym stopniu.
Brytyjczycy, Polacy i Francuzi spotkali się już w początkach 1939 roku w Paryżu, ale owo spotkanie się nie powiodło, ponieważ trzy uczestniczące w nim strony nie ufały sobie nawzajem. Gwarancje udzielone w kwietniu 1939 roku przez rządy Wielkiej Brytanii i Francji przekonały Polaków, że nadszedł czas, aby rzeczywiście podzielić się wiedzą – co stało się faktem w lipcu 1939 roku. Polacy powiedzieli sojusznikom wszystko, co wiedzieli na temat Enigmy. Dostarczenie tych informacji, uzupełnionych podczas wizyty złożonej przez Alana Turinga polskim matematykom w Paryżu w styczniu 1940 roku, oznaczało przekazanie pałeczki przez kryptoanalityków polskich brytyjskim.
