Wniosek o stwierdzenie niekonstytucyjności art. 74 par. 2 pkt. 3 Kodeksu postępowania karnego złożył obywatel, wobec którego toczyło się postępowanie przygotowawcze. Został on zatrzymany, a następnie tymczasowo aresztowany. Obrońcę skarżącego poinformowano faksem, że pobrany będzie od skarżącego materiał biologiczny do badań genetycznych. Obrońca niezwłocznie zwrócił się o wstrzymanie wykonania pobrania oraz o przesłanie informacji na jaką okoliczność dowód ma zostać przeprowadzony. Ponadto wystąpił o przełożenie czynności, gdyż czas od zawiadomienia do planowanego przeprowadzenia czynności jest zbyt krótki, aby zapewnić udział obrońcy w czynności.
W odpowiedzi poinformowano go, że nie ma podstaw, aby wstrzymać wykonanie lub przełożyć planowaną czynność, gdyż pobranie materiału biologicznego ma charakter czynności technicznej, nie wymaga składania wyjaśnień ani innych oświadczeń procesowych, stąd obecność obrońcy nie jest konieczna. Po wykonaniu pobrania skarżący złożył zażalenie na dokonaną czynność, ale prokurator go nie uwzględnił, uznając zasadność pobrania materiału biologicznego do badań genetycznych.
Mężczyzna uważa, że poddanie czynności pobrania materiału biologicznego do badań genetycznych stanowi ingerencję w sferę jego cielesności chronionej przez konstytucyjne prawo do nietykalności osobistej. Ponadto narusza prywatność oraz prowadzi do zebrania informacji, które nie są niezbędne w postępowaniu.
Skarżący wskazuje, że kwestionowany przepis nie przewiduje możliwości zainicjowania sądowej kontroli o charakterze wstępnym decyzji prokuratora o pobraniu materiału biologicznego do badań genetycznych, ani nawet kontroli następczej obejmującej sposób przeprowadzenia tej czynności. Tymczasem, jego zdaniem, zaangażowanie bezstronnego i obiektywnego sądu jest konieczne w przypadku ingerencji przez organ postępowania przygotowawczego w prawo do prywatności, nietykalności osobistej i ochrony danych osobowych, które zostają naruszone w przypadku niezgodnego z konstytucją stosowania kwestionowanego przepisu.
Zaskarżony przepis stanowi, że oskarżony jest obowiązany poddać się pobraniu przez funkcjonariusza Policji wymazu ze śluzówki policzków, jeżeli jest to nieodzowne i nie zachodzi obawa, że zagrażałoby to zdrowiu oskarżonego lub innych osób.