Julian X to młody człowiek, student III roku filologii angielskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, dotychczas niekarany. Od kilku lat zmaga się ze schizofrenią paranoidalną, jednak prawidłowa terapia pozwalała mu na niezakłócone funkcjonowanie w społeczeństwie.
31 marca 2017 r. został on tymczasowo aresztowany w związku z zarzutem m.in. uporczywego nękania byłej partnerki. W areszcie stan jego zdrowia znacznie się pogorszył, m.in. pojawiły się nasilone objawy psychotyczne, przez co umieszczono go w oddziale szpitalnym jednostki.
Po trzech tygodniach sąd postanowił o uchyleniu aresztowania, zakazując jednocześnie Julianowi X kontaktów z byłą partnerką. Jednak mężczyzna naruszył sądowy zakaz w wyniku przypadkowego spotkania z pokrzywdzoną podczas konferencji i w rezultacie trafił ponownie do aresztu śledczego.
Już w momencie przyjęcia lekarz więzienny rozpoznał u Juliana X stan ostrej psychozy. W trakcie izolacji u mężczyzny miały występować omamy oraz urojenia, a niekiedy wpadał w stan pobudzenia. Powodowało to konieczność stosowania wobec niego środków przymusu bezpośredniego: unieruchomienia trwającego od kilku do kilkudziesięciu godzin, a także siły fizycznej i kajdanek.
31 sierpnia 2017 r. HFPC wystąpiła z interwencją do prokuratury. Powołuje się na art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, z którego wywodzony jest obowiązek zapewnienia osobom pozbawionym wolności odpowiedniej opieki zdrowotnej. W ocenie HFPC obowiązek ten odgrywa szczególnie istotną rolę w stosunku do osadzonych cierpiących na choroby psychiczne, a zwłaszcza zaburzenia psychotyczne, gdyż niosą one ze sobą zagrożenie dla bezpieczeństwa chorych. Osoby cierpiące na schizofrenię paranoidalną są dużo bardziej wrażliwe na negatywne doznania wynikające z izolacji penitencjarnej - wskazała HFPC.