Co kwestionują?
Z uwagi na szybki tryb procedowanych zmian – decydujący o niekonstytucyjności całej uchwalonej ustawy, o czym piszemy w ostatniej części opinii – oraz zaplanowany termin posiedzenia Senatu nie było możliwe kompleksowe odniesienie się do wszystkich zmian wprowadzonych ustawą uchwaloną dn. 16 maja 2019 r., wpływających na radykalną przebudowę polskiego Kodeksu karnego. W niniejszej opinii przedstawiamy uwagi dotyczące zupełnie podstawowych i najbardziej rażących nieścisłości i błędów uchwalonej ustawy. Zasadniczo nie odnosimy się do naruszenia przez nowelizację zasady proporcjonalności w zakresie radykalnego podwyższenia granic ustawowego zagrożenia karą, gdyż jest to kwestia zasługująca na odrębną analizę. Liczba i rodzaj zawartych w uchwalonej ustawie błędów doprowadzi do destabilizacji systemu prawnego. W obliczu tego zagrożenia stanowczo rekomendujemy, by odrzucić opiniowaną ustawę w całości bądź przynajmniej wprowadzić do niej liczne, lecz niezbędne poprawki na etapie prac legislacyjnych w Senacie, w zakresie wskazanym w poniższych analizach, nie tracąc z pola widzenia możliwości zakwestionowania w przyszłości konstytucyjności całej nowelizacji.
Czytaj także: Ekspresowa zmiana kodeksu karnego może trafić do Trybunału
Główne wnioski
1. Uchwalona ustawa znosi karalność czynu polegającego na doprowadzeniu małoletniego do lat 15 do obcowania płciowego (obecny art. 200 § 1 k.k., znowelizowany art. 200 § 1-4 k.k.), a więc zawęża odpowiedzialność za przestępstwa pedofilskie względem aktualnego stanu prawnego.
2. Uchwalona ustawa ogranicza możliwość stosowania środków zabezpieczających wobec sprawców przestępstw seksualnych przeciwko małoletnim.