Nie trzeba płacić podatku od sprzedaży mieszkania, jeśli pieniądze przeznaczymy w ciągu dwóch lat na zakup nowego. Skarbówka twierdzi jednak, że nie wystarczy sam wydatek, trzeba jeszcze w tym terminie podpisać notarialną umowę przenoszącą własność. Nie przekonują jej korzystne dla podatników wyroki sądowe.
– Takie podejście fiskusa uderza we wszystkich, którzy podpisują umowy z deweloperami. Często bowiem inwestycja się opóźnia, a podatnik zdążył wprawdzie przez dwa lata wpłacić wszystkie pieniądze, ale ostateczny akt notarialny podpisał później. Oczywiście wychodzi to na jaw przy kontroli zeznań rocznych i urzędnicy kwestionują wtedy ulgę – mówi Grzegorz Gębka, doradca podatkowy w kancelarii GTA.
Zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak i dokonanie wpłat nie jest równoważne z nabyciem nieruchomości, nie zostały więc spełnione warunki zwolnienia z PIT – przeczytał w interpretacji mężczyzna, który sprzedał mieszkanie i chciał uniknąć zapłaty podatku. Podpisał umowę rezerwacyjną z deweloperem i wpłacił zaliczkę, mając zapewnienie, że inwestycja zostanie zakończona i potwierdzona aktem notarialnym w ciągu dwóch lat. Pod koniec tego terminu wpłacił resztę pieniędzy, z winy dewelopera przeniesienie własności nastąpiło jednak pół roku później. Mimo to mężczyzna był przekonany, że przysługuje mu zwolnienie z PIT, cały przychód ze sprzedaży starego mieszkania przeznaczył bowiem na nowe, i to w ciągu dwóch lat. Argumentował, że przepisy nie uzależniają prawa do ulgi od dokonania definitywnego nabycia nieruchomości. Na obronę swoich racji powołał sądowe wyroki.
Urząd: potrzebny jest rejent
Nic to nie dało. Okazało się, że dla fiskusa najważniejszy jest ostateczny akt notarialny. Jeśli został podpisany po dwóch latach (liczonych od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż starego mieszkania), nie można skorzystać z ulgi, nieruchomość nie została bowiem nabyta w ustawowym terminie. Samo przelanie pieniędzy nie wystarczy.
Fiskus dodał też, że wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. A ulg i zwolnień, jako wyjątków od zasady powszechności opodatkowania, nie można interpretować rozszerzająco (nr 0115-KDIT2-1.4011.117.2018.1. AS).
