Rozliczenie dochodu: Dwie szkoły kalkulacji według międzynarodowych umów

Te dwa sposoby rozliczania zarobków zagranicznych zawarte są w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ostatnio sprawy te regulowane są też w wielostronnej konwencji zwanej MLI.

Metoda wyłączenia z progresją oznacza, że w Polsce nie wlicza się do podstawy opodatkowania dochodu osiągniętego za granicą. Jest on jednak uwzględniany w kalkulacji tzw. efektywnej stawki podatkowej. Obecnie tak przewidują umowy Polski m.in. z: Belgią, Cyprem, Czechami, Danią, Francją, Hiszpanią, Niemcami, Norwegią, Portugalią, Szwecją oraz Włochami.

Czytaj także:

Jak korzystnie rozliczyć dochody z pracy za granicą

Legalna ucieczka z Polski już teraz

O tym, gdzie się rozliczać, decydują zamieszkanie i interesy

Zagraniczne składki ubezpieczeniowe do odliczenia

Metoda odliczenia proporcjonalnego oznacza, że dochód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to dotyczy tylko kwoty do wysokości podatku krajowego przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Gdyby podatek za granicą byłby wyższy niż w Polsce – konieczne będzie odliczenie części podatku zagranicznego. Nie będzie można odliczyć go w całości.

Taki sposób rozliczenia przewidują obecnie umowy obowiązujące z: Austrią, Finlandią, Holandią, Irlandią, Litwą, Rosją, Słowacją, Słowenią, USA oraz Wielką Brytanią i Irlandią Północną.

Polska zawarła umowy podatkowe z ponad 90 krajami. Jednak w przypadku, gdy dochód został uzyskany w państwie, z którym Polska nie zawarła takiej umowy, należy stosować metodę proporcjonalnego odliczenia.

Jeżeli podatnik poza przychodami uzyskanymi za granicą nie uzyskiwał w kraju innych przychodów, nie musi on składać w takim przypadku zeznania. W przypadku zastosowania zasady proporcjonalnego odliczenia – zeznanie trzeba złożyć.