Wystąpienie z tym roszczeniem nie wyłącza możliwości skierowania innych roszczeń z tytułu naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych. Przepisy nie wyjaśniają jednak, o jakie „inne roszczenia" chodzi. Należy założyć, iż dotyczy to przede wszystkim art. 82 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych nr 2016/679 (rodo), który konstruuje majątkowe roszczenie odszkodowawcze. Zgodnie z nim: „Każda osoba, która poniosła szkodę majątkową lub niemajątkową w wyniku naruszenia niniejszego rozporządzenia, ma prawo uzyskać od administratora lub podmiotu przetwarzającego odszkodowanie za poniesioną szkodę". Projektodawca prawidłowo pominął więc w art. 78 projektu regulację roszczeń majątkowych (odszkodowanie lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę). Dodatkowo przesądzono, iż dochodzenie roszczeń cywilnoprawnych jest niezależne od prawa do żądania wszczęcia postępowania przez organ nadzorczy.
Artykuł 78 ust. 1 projektu wdraża więc do polskiego prawa regulacji art. 79 ust. 1 RODO. Przepis ten wymaga od państw członkowskich, aby w ich systemach prawnych istniały skuteczne środki ochrony roszczeń (podmiotu danych) wywodzonych z naruszenia rodo przeciwko administratorowi danych osobowych lub podmiotowi przetwarzającemu (procesorowi). Artykuł ten nie wymusza wprowadzenia nowego środka, jeżeli obowiązujące przepisy mogą stanowić podstawę roszczeń opartych na naruszeniu ogólnego rozporządzenia, a jednocześnie są skutecznym środkiem ochrony prawnej w tym zakresie.
Projektodawca musiał więc odpowiedzieć na pytanie, czy wdrożenie art. 79 ust. 1 RODO wymaga zmiany lub uzupełnienia obowiązujących przepisów. Jednocześnie należy pamiętać, iż ewentualna propozycja unormowania musiała uwzględniać bezpośrednio skuteczny art. 82 rodo. A skoro dane osobowe ujmowane są jako kategoria dobra osobistego – prawa do prywatności – naturalne stało się pytanie, czy art. 23 oraz 24 k.c. będzie wystarczający. A dotyczy on:
- roszczeń niemajątkowych realizowanych w związku z powstaniem uszczerbków niemajątkowych (żądanie zaniechania bezprawnego działania w razie zagrożenia dobra osobistego, a także żądanie, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków);
- roszczeń majątkowych realizowanych w związku z powstaniem uszczerbków niemajątkowych (zadośćuczynienie lub zapłata na wskazany cel społeczny w razie naruszenia dobra osobistego);
