Dzisiejsze pandy wielkie (Ailuropoda melanoleuca) znane też jako niedźwiedź bambusowy, zamieszkują w górach południowo-zachodnich Chin na wysokości 1200-1400 m n.p.m. Zimą schodzą niżej do 800 m n.p.m. Są drapieżnikami. Świadczy o tym budowa ich układu pokarmowego. Jednak odżywiają się głównie pędami bambusa (sporadycznie rybami i małymi gryzoniami). Z tego powodu muszą jeść bardzo dużo. Zjadają nawet do 40 kg roślin dziennie. Ale ich przodkowie, żyjący co najmniej 5.000 lat temu, mieli znacznie bardziej zróżnicowaną dietę. Jak donosi czasopismo Current Biology, prócz bambusa jadły też inne rośliny.
„Nie wiemy, jakie dokładnie były to rośliny, ale ich dieta była podobna do diety zwierząt roślinożernych, takich jak jelenie” - powiedział główny autor badania, Fuwen Wei z Chińskiej Akademii Nauk.
Współczesne pandy mają charakterystyczne zęby, czaszkę i mięśnie oraz wyspecjalizowany kciuk do korzystania z bambusa jako pokarmu. Mają jednak krótkie jelito i mikrobiom nie nadający się do trawienia materiału roślinnego, co sugeruje, że pierwotnie wyewoluowały one z wymarłego mięsożernego przodka. Badania sugerują, że pandy zasmakowały w diecie roślinnej dwa miliony lat temu i od tej pory rozwijają swe zainteresowania pokarmowe. Jednak różnica w zawartości izotopu azotu w kościach sugeruje, że te dawne pandy miały znacznie bardziej urozmaiconą dietę niż obecne. Naukowcy uważają, że żyły wówczas w miejscach gdzie był znacznie łatwiej dostępny różnorodny pokarm. Jednak coś stało się około 5000 lat temu, że sposób odżywiania miśków się zmienił. Stały się one w 99 procentach bambusożerne.
„Być może jest to skomplikowana [mieszanka] zmian klimatycznych, ingerencji człowieka i rywalizacji gatunkowej o zasoby” - powiedział dr Wei.
Bambus to szybko rosnąca roślina, która zapewnia niedźwiedziom wieczne źródło pożywienie. Wydawać by się mogło, że taka dieta jest skromna i uboga w składniki. Jednak bambus bambusowi nie jest równy. Naukowcy mają dowody, że pandy starannie dobierają dietę bambusową do potrzeb. Zwierzęta muszą okresowo migrować, aby zapewnić sobie dostawy koniecznych składników odżywczych. Latem przemieszczają się w wyższe partie gór gdzie rośnie bambus o wysokiej zawartości białka, a zimą schodzą niżej gdzie rośnie odmiana o wysokiej zawartości wapnia potrzebnego do rozrodu.