Materiał partnera
Jest to też czas obciążający emocjonalnie, w którym wiele się zmienia. Młodzież przechodzi z wieku dzieciństwa i roli dziecka w okres adolescencji, a następnie w okres wczesnej dorosłości – w tym czasie przygotowując się do coraz większej samodzielności. Zmienia się dojrzewające ciało. Zmienia się także rola rodziców i rówieśników w życiu nastolatka. Pojawiają się pierwsze relacje intymne, decyzje dotyczące wyboru kierunku studiów i własnej przyszłości, stres szkolny, presja otoczenia, czasem dochodzą do tego konflikty rówieśnicze lub konflikty w rodzinie. Powyższy opis ma za zadanie wskazać jak trudnym i emocjonalnie obciążającym czasem może być okres dorastania. Radzenie sobie z wyzwaniami typowymi dla tego okresu rozwojowego może być trudne, szczególnie w sytuacjach, w których osoba ma niewielkie wsparcie społeczne oraz niewystarczające kompetencje społeczne.
Kryzys psychiczny u nastolatka tak samo jak u osób dorosłych należy traktować poważnie i zapewnić odpowiednie wsparcie, zarówno społeczne (rodzina, przyjaciele) jak i profesjonalne (w razie potrzeby opieka psychiatry, psychologa, psychoterapeuty).
Po pierwsze ważne jest zauważenie problemu. Istnieją zachowania, które powinny zaniepokoić otoczenie są to m.in. utrata zainteresowań, spadek energii, zmiana codziennych przyzwyczajeń, utrata pewności siebie, komunikowanie o odczuwanym poczuciu winy i braku wartości, izolacja, bezsenność lub nadmierna senność.
