„Chodzące” L4 prawnika kłopotem dla jego klientów

Spornym elementem sprawy rozpoznanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Poznaniu, było przywrócenie terminu wniesienia skargi na uchwałę rady gminy, którego chciała dwójka skarżących. Minął on jednak z powodu złego samopoczucia ich pełnomocniczki.

W dniach poprzedzających deadline miała ona problemy zdrowotne, które w wystawionym jej zwolnieniu potwierdził lekarz. Wskazywała ona, że w tamtym czasie czuła się tak źle, iż nie mogła nawet wyjść z domu i pójść do przychodni. Walczyła też z wysoką gorączką i bólem brzucha, co bardzo ją osłabiło.

Czytaj więcej

Orzecznictwo

NSA: zaświadczenie o niedyspozycji zdrowotnej pełnomocnika usprawiedliwi uchybienie terminu na wniesienie skargi

Zaświadczenie od lekarza rodzinnego o kłopotach z koncentracją wystarczy by uprawdopodobnić, że p...

Nie mogła wykonywać nawet prostych czynności domowych, nie mówiąc już o załatwianiu spraw zawodowych. Kwestią uchwały zajęła się dopiero po powrocie z L4, kiedy to wniosła o przywrócenie terminu.

Jednak WSA nie widział ku temu podstaw. Powołując się na przepisy prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wskazał, że taka opcja istnieje, jeśli strona nie dokonała czynności nie ze swojej winy.

Zaznaczył przy tym, że nie podważa treści zwolnienia, które potwierdzało, że pełnomocniczka nie była zdolna do pracy. Zauważył jednak, że wystawiający je lekarz – wybierając jedną z dwóch dostępnych opcji – zaznaczył, że jego pacjentka może w trakcie L4 chodzić.

– Okoliczność, że pełnomocniczka skarżących w okresie swojego zwolnienia lekarskiego mogła chodzić, sprawia, że argumentacja przedstawiona we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie może zostać uwzględniona – wyjaśnił WSA.

– Sąd nie wątpi w rozstrój zdrowotny pełnomocniczki skarżących, jednakże lekarz wskazał, że stan jej zdrowia nie był tak nadwerężony, że powinna leżeć i nie ruszać się z miejsca swojego pobytu. Nie było przeciwwskazań, aby wykonywała inne czynności – doprecyzował.

Dodał, że taki stan nie jest równoznaczny z niemożnością wykonania jakichkolwiek czynności związanych z aktywnością zawodową.

Zdaniem sądu prawniczka miała możliwość podjęcia także innych działań: udzielenia pełnomocnictwa substytucyjnego innemu radcy prawnemu lub adwokatowi, który pomógłby jej w tej sytuacji, czy złożenia skargi drogą elektroniczną.

– Sąd nie oczekuje, że pełnomocnik skarżących pomimo problemów zdrowotnych podejmie się sporządzenia skargi tak samo jak gdy jest w pełni sił. Napisanie ogólnej skargi, bez większych rozważań pozwoliłoby na nadanie jej biegu, a po odzyskaniu zdrowia można by zmodyfikować pierwotnie wniesioną skargę – wskazał WSA.