To bardzo ważny wyrok dla adwokatów i radców. Wprawdzie dotyczy litewskiego prawnika, ale z pewnością znajdzie zastosowanie także w Polsce.
Klient nie zapłacił za usługi
Pan M. A. zawarł pięć umów o odpłatne świadczenie usług prawnych z adwokatem D.V. Każda z nich przewidywała, że wynagrodzenie było obliczane na podstawie stawki godzinowej wynoszącej 100 EUR za każdą godzinę konsultacji lub świadczenia usług prawnych na rzecz M.A.
Objęte umowami usługi D.V. świadczył w latach 2018-2019, faktury za wszystkie wystawił w marcu 2019 r. Nie otrzymał jednak całości żądanego wynagrodzenia.
Adwokat wniósł do litewskiego sądu powództwo o zasądzenie od M.A. 9900 euro z tytułu wykonanych usług prawnych oraz 194,30 euro tytułem kosztów poniesionych w związku z wykonaniem umów. Sąd I instancji uwzględnił te żądania częściowo. Sąd II instancji oddalił apelację wniesioną przez D.V.
W tej sytuacji adwokat postanowił odwołać się do najwyższej instancji i w 2020 r. wniósł skargę kasacyjną. Sąd Najwyższy Litwy zwrócił się do Trybunału UE o dokonanie wykładni przepisów konsumenckich Unii (chodzi o Dyrektywę Rady 93/13/EWG z 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich). Pytał m.in. o zakres wymogu wyrażenia prostym i zrozumiałym językiem warunku umowy o świadczenie usług prawnych oraz skutków stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku określającego cenę tych usług.