Według opisanych w rosyjskich mediach wstępnych wyników dochodzeń Indonezyjczyków powodem rozbicia się 9 maja nowego rosyjskiego samolotu Suchoj Superjet 100, w wyniku którego zginęło 45 osób, było przede wszystkim złe przygotowanie rosyjskiej załogi. Co prawda dokument nie zawiera wprost żadnych informacji o przyczynach katastrofy, jednak kluczowe tezy można wyczytać z rozdziału „rekomendacje".
Po pierwsze, zdaniem strony indonezyjskiej zła była organizacja lotu. Z niezrozumiałych przyczyn na ziemi nie pozostawiono listy pasażerów tego pokazowego lotu. Dokument taki został sporządzony w jednym egzemplarzu i znajdował się na pokładzie samolotu. To znacząco utrudniło poszukiwania po katastrofie.
Po drugie, Indonezyjczycy dowodzą, że rosyjscy lotnicy nie mieli wystarczającego przygotowania do lotów w górach. Dlatego też zaproponowali firmie Grażdanskie Samolioty Suchogo (producent superjeta), by „zorganizowała dodatkowe szkolenia dla załóg, które będą przeprowadzać rejsy pokazowe, zwłaszcza w rejonach górskich". Z kolei zarządowi lotnictwa cywilnego Indonezji poradzono, by sprawdzał, czy piloci mający przeprowadzać pokazy samolotów mają udokumentowane przeszkolenie w lotach górskich.
Nie tylko piloci
Rosjanie są oburzeni. Ich zdaniem winę trzeba rozłożyć na obie strony. Jak podkreślił dziennik „Kommiersant", rosyjscy eksperci twierdzą, że superjet wielokrotnie był badany podczas lotów w górach, a za sterami samolotu siedział wówczas znakomity pilot oblatywacz Aleksander Jabłoncew, ten sam, który kierował samolotem w Indonezji.
Zgodnie z planem, rosyjski samolot miał wystartować z lotniska Halim, wznieść się na wysokość 10 tys. stóp (ok. 3 tys. metrów), dolecieć do miejscowości Pelabuhan Ratu, zawrócić i obniżyć wysokość do 6 tys. stóp (1,8 tys. metrów).
