Sąd Najwyższy USA zalegalizował aborcję w 1973 r., a Francja poszła w ślady Ameryki trzy lata później. Czy i tym razem ewentualna decyzja amerykańskich sędziów o ustanowieniu ślubów homoseksualnych będzie miała wpływ na debatę we Francji i – szerzej – w Europie?

Nathalie Heinich:

Ameryka ma na nas ogromny wpływ, gdy chodzi o kulturę popularną, bo za tym stoi interes finansowy show-biznesu. W sprawach moralnych takiego interesu finansowego już nie ma i wpływ Ameryki jest o wiele mniejszy. Debata o legalizacji aborcji rozpoczęła się we Francji wiele lat przed ostateczną decyzją i rozstrzygnięcie w USA było bez znaczenia. Także i teraz wpływ USA jest niewielki, a ustanowienie małżeństw homoseksualnych wcale nie jest we Francji przesądzone. Coraz więcej przeciwników takiego rozwiązania pojawia się na lewicy i mogą oni zablokować decyzję Senatu. Komitet Etyczny zajął się z kolei sprawą adopcji dzieci przez rodziców tej samej płci i może wydać wyrok negatywny. USA mogą mieć natomiast duży wpływ na kraje północnej Europy.

Dlaczego?

Francuska tradycja republikańska zakłada absolutną równość obywateli i zabrania ustanawiania dla nich odmiennych praw w związku z orientacją seksualną czy wyznawaną religią. Instytucja małżeństwa została stworzona jako związek kobiety i mężczyzny i odchodzenie od takiego rozwiązania w imię indywidualnych cech obywateli byłoby sprzeczne z dziedzictwem Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Homoseksualiści, jak wszyscy inni obywatele Francji, mogą wstąpić w związek małżeński, ale na obecnych warunkach: z osobą odmiennej płci.

Na północy Europy jest inaczej?

Tu logika działania państwa odziedziczona po tradycji protestanckiej jest taka sama jak w Ameryce: indywidualne cechy jednostek są punktem wyjścia do ustanowienia dla nich odrębnych praw. Inaczej mówiąc, państwo chroni wspólnoty religijne czy właśnie mniejszości seksualne. Dlatego spodziewam się, że w ślady Waszyngtonu w sprawie małżeństw homoseksualnych poszłyby te kraje północnej Europy, które tego nie uczyniły, przede wszystkim Niemcy.